Talinghaga ng binhi
January 30, 2002 | 12:00am
Gumamit si Jesus ng mga talinghaga upang ipaliwanag ang kahulugan ng paghahari ng Diyos. Sa Ebanghelyo ngayong araw na ito, ang talinghaga ng binhi ang nabanggit. Inihalintulad ang paghahari ng Diyos sa isang binhi. Ang mga binhi ay itinanim sa ibat ibang uri ng lupa. Ngunit sa iisang uri ng lupa lamang ito sumibol. At itoy namunga nang husto.
Isinalaysay sa atin ni Marko ang naturang talinghaga (Mk. 4:1-20).
Muling nagturo si Jesus sa tabi ng Lawa ng Galilea. Pinagkalipumpunan siya ng napakaraming tao, kayat lumulan siya sa isang bangkang nasa tubig at doon naupo. Ang karamihan namay nasa dalampasigan, nasa gilid na ng tubig. At silay tinuruan niya ng maraming bagay sa pamamagitan ng talinghaga. Ganito ang sabi niya: Pakinggan ninyo ito! May isang magsasaka na lumabas upang maghasik. Sa kanyang paghahasik ay may binhing nalaglag sa daan. Dumating ang mga ibon at tinuka ang mga iyon. May binhi namang nalaglag sa kabatuhan. Agad sumibol ang mga iyon, sapagkat manipis lamang ang lupa doon; ngunit nang tumindi ang sikat ng araw, nalanta at natuyo ang mga binhing tumubo, palibhasay walang gaanong ugat. May binhi namang nalaglag sa dawagan; lumago ang mga dawag at ininis ang mga binhing tumubo kaya hindi nakapamunga. At may binhing nalaglag sa matabang lupa at itoy tumubo, lumago, at nag-uhay na mainam may uhay na tigtatatlumpu, tig-aanimnapu at tig-sasandaan ang butil. Sinabi pa ni Jesus, Ang may pandinig ay makinig.
Nang nag-iisa na si Jesus, ang ilang nakarinig sa kanya ay lumapit na kasama ang Labindalawa, at hiniling na ipaliwanag ang talinghaga. Sinabi niya, Sa inyoy ipinagkaloob na malaman ang lihim tungkol sa paghahari ng Diyos; ngunit sa iba, ang lahat ng bagay ay itinuturo sa pamamagitan ng talinghaga. Kaya ngat, Tumingin man sila nang tumingin ay hindi sila makakita. At makinig man nang makinig ay hindi makaunawa. Kundi gayon, marahil silay magbabalik-loob sa Diyos at patatawarin naman niya.
Pagkatapos, tinanong sila ni Jesus, Hindi pa ba ninyo nauunawaan ang talinghagang ito? Paano ninyo mauunawaan ang ibang talinghaga? Ang inihahasik ay ang Salita ng Diyos. Ito ang mga nasa daan, na nahasikan ng Salita: Pagkatapos nilang mapakinggan ito, pagdakay dumarating si Satanas, at inaalis ang Salitang napahasik sa kanilang puso. Ang ibay tulad naman ng mga napahasik sa kabatuhan. Pagkarinig nila ng Salita, itoy agad nilang tinatanggap na may galak. Ngunit hindi naman ito tumitimo sa kanilang puso, kayat hindi sila nananatili. Pagdating ng kahirapan o pag-uusig dahil sa Salita, agad silang nanlalamig. Ang ibay tulad ng napahasik sa dawagan. Dininig nga nila ang Salita, ngunit silay naging abala sa mga bagay ukol sa mundong ito, naging maibigin sa mga kayamanan, at mapaghangad sa iba pang mga bagay, anupat ang Salitay nawalan na ng puwang sa kanilang mga puso kayat hindi sila nakapamunga. Ngunit ang ibay tulad sa binhing napahasik sa matabang lupa: Pinakikinggan nila at tinatanggap ang Salita, at silay nagsisipamunga may tigtatatlumpu, may tig-aanimnapu at may tigsasandaan.
Sinasabi sa atin ni Jesus na ang mga taoy parang mga ibat ibang lupa. At sa interpretasyon, may paliwanag na naibigay. Tanging sa huling uri ng lupa lamang namunga ng marami ang binhi.
Para sa atin na nakarinig ng Ebanghelyo makalipas ang dalawang libong taon, ang kapakipakinabang na dapat nating itanong sa ating mga sarili ay: Anong uri ng lupa ang aking puso? Kapag naririnig ko na nais ng Diyos na maghari sa aking puso at sa aking buhay, handa ko bang tanggapin ito? O marami akong dahilan ng ibinibigay? Mas handa ba akong makinig kay Satanas o kay Jesus? Nagpupunyagi ba ako sa harap ng mga pagpapahirap? Ang paghahangad ba sa kayamanan ay nangingibabaw ba laban sa aking pagpili sa paghahari ng Diyos?
Ang mga talinghaga ay naglalayong makatulong sa atin sa ating pagsasagawa ng mga kritikal na pagpili.
Isinalaysay sa atin ni Marko ang naturang talinghaga (Mk. 4:1-20).
Muling nagturo si Jesus sa tabi ng Lawa ng Galilea. Pinagkalipumpunan siya ng napakaraming tao, kayat lumulan siya sa isang bangkang nasa tubig at doon naupo. Ang karamihan namay nasa dalampasigan, nasa gilid na ng tubig. At silay tinuruan niya ng maraming bagay sa pamamagitan ng talinghaga. Ganito ang sabi niya: Pakinggan ninyo ito! May isang magsasaka na lumabas upang maghasik. Sa kanyang paghahasik ay may binhing nalaglag sa daan. Dumating ang mga ibon at tinuka ang mga iyon. May binhi namang nalaglag sa kabatuhan. Agad sumibol ang mga iyon, sapagkat manipis lamang ang lupa doon; ngunit nang tumindi ang sikat ng araw, nalanta at natuyo ang mga binhing tumubo, palibhasay walang gaanong ugat. May binhi namang nalaglag sa dawagan; lumago ang mga dawag at ininis ang mga binhing tumubo kaya hindi nakapamunga. At may binhing nalaglag sa matabang lupa at itoy tumubo, lumago, at nag-uhay na mainam may uhay na tigtatatlumpu, tig-aanimnapu at tig-sasandaan ang butil. Sinabi pa ni Jesus, Ang may pandinig ay makinig.
Nang nag-iisa na si Jesus, ang ilang nakarinig sa kanya ay lumapit na kasama ang Labindalawa, at hiniling na ipaliwanag ang talinghaga. Sinabi niya, Sa inyoy ipinagkaloob na malaman ang lihim tungkol sa paghahari ng Diyos; ngunit sa iba, ang lahat ng bagay ay itinuturo sa pamamagitan ng talinghaga. Kaya ngat, Tumingin man sila nang tumingin ay hindi sila makakita. At makinig man nang makinig ay hindi makaunawa. Kundi gayon, marahil silay magbabalik-loob sa Diyos at patatawarin naman niya.
Pagkatapos, tinanong sila ni Jesus, Hindi pa ba ninyo nauunawaan ang talinghagang ito? Paano ninyo mauunawaan ang ibang talinghaga? Ang inihahasik ay ang Salita ng Diyos. Ito ang mga nasa daan, na nahasikan ng Salita: Pagkatapos nilang mapakinggan ito, pagdakay dumarating si Satanas, at inaalis ang Salitang napahasik sa kanilang puso. Ang ibay tulad naman ng mga napahasik sa kabatuhan. Pagkarinig nila ng Salita, itoy agad nilang tinatanggap na may galak. Ngunit hindi naman ito tumitimo sa kanilang puso, kayat hindi sila nananatili. Pagdating ng kahirapan o pag-uusig dahil sa Salita, agad silang nanlalamig. Ang ibay tulad ng napahasik sa dawagan. Dininig nga nila ang Salita, ngunit silay naging abala sa mga bagay ukol sa mundong ito, naging maibigin sa mga kayamanan, at mapaghangad sa iba pang mga bagay, anupat ang Salitay nawalan na ng puwang sa kanilang mga puso kayat hindi sila nakapamunga. Ngunit ang ibay tulad sa binhing napahasik sa matabang lupa: Pinakikinggan nila at tinatanggap ang Salita, at silay nagsisipamunga may tigtatatlumpu, may tig-aanimnapu at may tigsasandaan.
Sinasabi sa atin ni Jesus na ang mga taoy parang mga ibat ibang lupa. At sa interpretasyon, may paliwanag na naibigay. Tanging sa huling uri ng lupa lamang namunga ng marami ang binhi.
Para sa atin na nakarinig ng Ebanghelyo makalipas ang dalawang libong taon, ang kapakipakinabang na dapat nating itanong sa ating mga sarili ay: Anong uri ng lupa ang aking puso? Kapag naririnig ko na nais ng Diyos na maghari sa aking puso at sa aking buhay, handa ko bang tanggapin ito? O marami akong dahilan ng ibinibigay? Mas handa ba akong makinig kay Satanas o kay Jesus? Nagpupunyagi ba ako sa harap ng mga pagpapahirap? Ang paghahangad ba sa kayamanan ay nangingibabaw ba laban sa aking pagpili sa paghahari ng Diyos?
Ang mga talinghaga ay naglalayong makatulong sa atin sa ating pagsasagawa ng mga kritikal na pagpili.
BrandSpace Articles
<
>
- Latest
- Trending
Trending
Latest
Trending
Latest
Recommended