Pasalamatan si Sr. Sto. Niño

Gisugo si Jedgion sa iyang ginikanan nga sila si Larry ug Tatang nga putlon ang sanga sa karaang kahoy nga tugas unahan sa ilang yuta kay hilabihan man ka labong sa mga dahon niini.

Apan sa dihang nahuman sa pagputol sa sanga nisakit ang iyang ulo hangtod nga natuboan og sungay. Nagduda si Jedgion nga nakasala sa dili ingon nato ug dali niyang giadto ang iyang ginikanan aron pahibaw-on sa nahitabo.

“Pa, Ma, unsa man kining nahitabo nako?” ni Jedgion nga naguol.

“Pangagpas nako, Jedgion, nga nakasala ka sa maligno, pinaagi sa pagputol sa sanga sa karaang kahoy!” ni Larry pa.

“Mao sab kana akong pagtuo!” sagbat ni Tatang.

Human sa ilang panag-estorya niadto dayon ang magtiayon sa altar aron mag-ampo sa ilang debuto, Sr. Sto. Niño.

Naguol sila sa kahimtang sa anak nga gituboan og sungay. Apan sa kalit lang may naglagobo sa ilang luyo ug ningsiga ang ilang mga mata kay may bata nga nilakaw nga nagpadulong sa gawas sa ilang giampoan. Sa dihang nibalik sa pag-ampo, naigking sila kay nawala ang rebulto sa nahimutangan.

Sa bahin ni Jedgion nahatiurok sa iyang gibarogan kay may anino nga nagpaingon kaniya ug nihikap sa sungay. Apan sa kalit lang nahanaw ang sungay sa iyang ulo. Ug kalit nahanaw ang anino sa iyang panan-aw. Unya nagpaingon kaniya ang iyang ginikanan ug naikat ang ilang kilay kay nawala na ang sungay sa anak.

“Jedgion, wala na ang gihambin mong problema!” Nagdungan sa pagsulti ang magtiayon.

“Pa, Ma, may katahap ko sa anino nga dili ordinaryo!” ni Jedgion. “Siya ang nitabang nako!”

Ilang giadto ang altar diin nawala ang rebulto. Apan nanglurat ang ilang mga mata, kay nahibalik ang rebulto sa nahimutangan. Nag-ampo sila sa ilang debuto ug nisaad nga mamista sa siyudad sa Sugbo, aron pasalamatan si Sr. Sto. Niño. (Kataposan)