Lunhaw sa tanang panahon

“Wala na koy mga ginikanan, Celina,” hinay ang tingog ni Sandro ngadto sa babaye nga iyang gimahal. “Naa ko magpuyo sa akong uyoan, pero, lain kaayo’g batasan ang asawa sa akong uyoan. Sigehan lang ko’g kasaba, dili gani ko hapit pakan-on...”

Nagpanuigon na’g 17 si Celina ug si Sandro mag-20 anyos na. Ning ilang panag-abot karon sa ilawom sa punoan sa talisay masulob-on ang ulitawo gumikan kay manamilit na siya kang Celina nga mubiya na siya sa balangay sa Sidlak. Dili na siya ka agwanta sa iyang sitwasyon sa panimalay sa iyang uyuan.

“Celina, kini maoy timan-i, nga matag kahimo’g kahoy nga talisay mahinumdom ka gyod nako, bisa’g asang dapita basta dunay kahoy’ng talisay anaa ang akong bayhon... kay ning akong pagpahilayo dinhi sa Sidlak mao man ang pagpanimpalad, batan-on pa ko, basin diay kun buligan ko sa kapalaran sa akong ambisyon. Sige, Celina, adto na k o... ug hinumdomi nga ning akong paglakaw dad-on ko ang atong mga saad ug panumpa, apan ibilin ko ang pinitik sa akong kasingkasing...” Ug mitulo ang mga luha ni Celina nga naglakaw kay dili na man tingali sila magkita ni Sandro..

Milabay ang daghang katuigan ug usa na ka doktora si Celina ug naminyo ngadto sa higala niyang doktor nga si Dingdong. Apan mingaw ang ilang kaminyuon gumikan kay wala silay anak.

Nisamot dihang nipanaw si Dingdong gumikan sa balatian nga gidala-dala niini sa dugay nang panahon.

Sa ilang pinuy-anan nga nahimutang sa usa ka subdivision may tanom sila nga dakong kahoy nga talisay nga nagpahinumdom ni Celina kang Sandro.

Usa ka buntag may gisulti ang iyang katabang kaniya nga dunay usa ka doktor nga buot makighimamat kaniya,” higala kuno kini niya dugay na.

“Celina, kumosta ka na,” gikuptan ni Sandro ang palad ni Celina. “Nia ko, kay sama nimo biyudo na sab. Ug sama sa giingon ko kanimo lunhaw sa tanang panahon ang akong gugma kanimo sama sa kahoy’ng talisay molungtad kini sa tanang panahon...”

“Sandro, oh, Sandro,” gigakos ni Celina si Sandro. (Katapusan)