Mutya sa bukid

Gula 7

Sa hilom, nahinangop si Ramon nga nalipay ang iyang inahan nga si Nang Celia sa pag-estar ni Sheila sa ilang panimalay.

“Anad sa trabaho kana si Sheila kay sa probinsya man siya nagdako Ma,” matud ni Ramon. “Kanindot unta kun ingon kaniya ang mahimo nako nga umagad,” matud sa nagpahiyom nga inahan.

Wala na motubay si Ramon sa pakigsulti ni mama niya. Kalit lang mibathay sa iyang panumdoman ang kanhi niya hinigugma nga si Letty.

Nakagusto unta si Ramon kang Letty kay guwapa, apan wala kini magustohi sa iyang inahan kay mitubag-tubag diha nga gitambagan nga dili kaayo maghinobra sa pagpangarte.

Nag-ilis si Ramon sa iyang gisul-ob. Paggawas niya gikan sa kuwarto, gisugat siya ni Sheila. “May gitimpla na ko nga coffee para nimo sir,” matud ni Sheila.

Wala kapugngi ni Ramon ang pagpahiyom ug mipikpik sa abaga sa dalaga. “Gikan karon, hunonga na ang pagsangpit nako og sir, kita-kita ra dinhi, tawga na lang ko og Mon,” matud niya.

Mipahiyom si Sheila. “Sige, ikaw gud ang mag-igo, Mon.”

Pagkaugma, pag-uli ni Ramon gikan sa trabaho, gisugat siya sa masulob-on nga panagway sa iyang inahan. “Mon, gitawag ko ganina ni Lourdes nga akong ig-agaw sa Borbon, patay na kuno si Tito nimo.”

Nahauknol si Ramon. “Molarga ko dayon ugma sa probinsya. Ikaw, dili ka ba moadto? Sa Domingo pa hinuon ang lubong” matud ni Nang Celing. “Kun mao, moapas lang ko Ma, kay may duty pa ko sa Sabado,” matud ni Ramon. “Sige, hinuon anaa man si Sheila nga makaandam sa imong kinahanglanon,” ni Nang Celing. (Sumpayan)