Daman sa udtong tutok

Gula 31

Gibalibaran gayod nako si Rafael. Dili ko buot nga makautang og kabubut-on kaniya. Wala ra bay kaseguroan kun kami ba gayod ang magkadayon. Wala pa ako masayod kun unsa unya ang mamahimo niyang reaksiyon sa higayon nga masayod siya nga dili na ako ulay nga pagka-babaye.

Usa ka adlaw’ng Domingo, nanuroy kami si Rafael. Naniudto kami sa usa ka outlet sa Orange Brutus. Dayon nanan-aw kami’g sine sa Ayala. Gikan didto, nagpahatod kami’g taxi. Nakugang ko dihang mihunong ang among gisakyan sa tungod sa usa ka motel.

Kalit kung gikulbaan sa akong pagkaamgo nga gidala diay ko ni Rafael sa usa ka motel. Nakasabot dayon ko kun unsay iyang tuyo nako.

“R-Rafael,” mikurog ang akong tingog. “U-unsa gud ning kalakiha?”

“Relaks lang, Darlene,” gialam-alaman ako ni Rafael. “Akoy bahala.”

Miuna siya pagkanaog sa taxi human niya kabayri ang drayber sa kantidad nga giyamar sa metrohan. Bug-at ang akong mga tiil nga misunod pagkanaog.

“Ayaw kabalaka,” ni Rafael pa sa tingog nga maguwang lang sa hagawhaw samtang nagpaingon kami sa counter aron magpa-check in.

Wala ako motingog. – Sumpayan pa