Daman Sa Udtong Tutok

Gula 20

Nakahukom ko nga molayas kay ngil-aran ko nga makig-uban pagpuyo sa tawo nga akong gikasilagan, ang akong igsuon nga milugos nako.

Human nako mahipos ang akong mga butang, mihinay ko’g gawas sa akong kuwarto. Apan nagbilin ko’g sulat nga akong gipailadman sa unlan sulod sa akong kuwarto. Ang maong sulat nagsaysay ug nagpasabot sa hinungdan sa akong paglayas.

Maayo kay gibuligan gayud ako sa kahigayonan. Nakagawas ako sa balay nga wala mamatikdi sa akong mga ginikanan ug igsuon. Nagdali ko sa pagpahilayo. Nagpahatod ko’g habalhabal ngadto sa kinapusoran sa lungsod sa Mabini.

Nagmingaw na ang kabalayan. Sa akong banabana, hapit na gayud ang tungang gabii. Ang balay sa akong higala nga si Kris nahimutang sa duol sa merkado sa lungsod.

Midiretso ko sa iyang gipuy-an. Nangursonada ko sa pagpamukaw kay nakahukom ko nga sa iyang gipuy-an na lang usa magpalabay sa kagabhion. Ugma sa buntag mosakay ko sa unang biyahe paingon sa Tagbilaran City.

Nagpasalamat ko nga nakamata sila si Kris sa akong pagpanuktok. Ang amahan ni Kris maoy miabli sa pultahan. Gipasulod ko dihang nakaila na ang amahan ni Kris nga maoy nagbukas sa pultahan. (Sumpayan)