Ang hilak sa masuso

Alas tres sa kaadlawon. Mingaw ang panahon. Gihabulan ang langit sa bagang dag-om. Apan gikalipay ni Rina ang higayon. Way sabod sa iyang lihok karong gutloa sa katumanan sa iyang pangandoy. Kagahapon nagkita sila sa iyang uyab.

“Rina, ugma sa kaadlawon, pasado alas tres kita mobiya dinhi sa ato,” sugyot ni Joseph sa ilang plano.

“Maayo kay nianang orasa, atua na sa lawod ang akong bana,” ni Rina.

Bug-os na ang desisyon ni Rina nga mokuyog ni Joseph sa Manila.  Napul-an na siya sa kinabuhing kabos. Pareho silang may tulubagon sa kinabuhi apan nalunhaw ang ilang relasyon kagahapon sa dihang nagkita sila sa plasa sa lungsod sa Alegria atbang sa simbahan.

“Sayang Joseph, wa kita magkadayon. Hibawo bitaw ka nga kaniadto patay kaayo ko nimo,” tug-an ni Rina ngadtong Joseph.

“Unsaon napikot ko sa babayeng wa koy gugma. Pero dili pa ulahi ang tanan.

Mangadto ta sa Manila aron ang atong gugma may katumanan,” ni Joseph. Gugma ni Rina ngadtong Joseph maoy hinungdan nga mokuyog siya sa Manila.  Nalimot siya nga bisan desperadong lihok ang pakigminyo niya sa iyang bana apan pinangga kaayo siya. Gihitsasan siya sa kapritso sa ilang panimalay aron lang siya malipay. May usa ka buwan silang bunga sa kaminyuon.

Sa dihang nakita ni Rina si Joseph gawas sa ilang panimalay mihinay siya’g kanaog dala ang iyang bag. Nalipay siya nga diha ang manghod sa iyang bana nga midulog sa iyang anak.

“Uha…uha…uha…uha,” hilak sa masuso ang nakagaid sa lakang  ni Rina. Mikurog  iyang dughan ug gikusi ang iyang kasingkasing.

“Joseph  pauli na lang sa imong pamilya. Nakonsiyensya ko sa hilak sa masuso,” ni Rina sa iyang pagmahay.

Sa pagbiya ni Joseph nalantawan ni Rina ang langit nga nahanaw  ang bagang dag-om. (Katapusan)