Gugma nga way panahon

Oy! Marisa! Minyo na diay ka?!” ni Belo pagkakita niya ni Marisa nga nagkugos og puya. Nagkaabot sila daplin sa karsada atbang sa simbahan. Hapit sila nagkadungan og gawas sa San Sebastian Parish ning hapon nga sumasalop na ang adlaw. Daw nakurat si Marisa. Naulaw siya sa ulitawo. Nagtutok si Marisa nga nagpahiyom ngadtong Belo. “Wa gyud diay ka kapaabot nako?” ni Belo. Nanglipaghong si Marisa.

Dugay na silang managhigala si Marisa. Lima ka tuig na ang nakalabay. Apan tagsa ra sila magkakita. Dinhi ra sila nagkaila sa simbahan. Way nag-ila-ila nila. Sila rang duha ang nagpangutan-anay sa ilang  ngalan. Sa unang higayon nga nagkatinan-away sila, nagkatinutokay ug nagkapahiyomay. Puro sila guwapo’g guwapa.

“Kinsa may imong ngan?” ni Belo. “Marisa. Ikaw?” ni Marisa.

“Isabelo. Pero tawga la’g Belo” niya pa. Unya mao ra to ilang istorya. Mag-ulaway pa sila’s usa’g usa.

Wa gani sila magpangutan-anay kun taga diin ang usa’g-usa. Unya magkakita sila usahay sa plasa. Usahay sa mall. Igo lang silang magsampitay sa ilang ngalan. Unya magpahiyomay. Human, mag-iyahay lang og lakaw kuyog sa tagsatagsa ka barkada. Usa ka seaman si Belo. Tag-unom ka bulan usa siya makauli sa ila. Cruise ship iyang gialagaran isip ordinary sailor.

“Wa man sab god ka magsulti nga pahuwat ka? Kun nagsulti pa ka, huwaton tika?” ni Marisa. Nihinay’g lakaw tupad sa wala ni Belo. Si Belo na sab ang nanglipaghong nga naglakaw tupad sa higala.

“Tinood ka?” ni Belo.

“Bitaw. May mga higayon man gani nga magdog mi’s akong bana, ikaw akong gi-imadyen. Unsaon, wa ka man mangulitawo. Lisod man ang babaye nga makagusto. Di man puwede mohagad. Maghuwat man la’g hagdon. Maong ang akong nabana, ang nangulitawo nako. Ikaw, wa man” ni Marisa.

Nakaduko si Belo.

“Bitaw. Wa lagi ko’y panahon. Sige man god kong biyahe” ni Belo.

“Busa, di ka kamahay nako, nga wa tika huwata” ni Marisa. Nisud-ong sa iyang gikugos nga wa pay usa ka buwan. Natulog sa iyang bukton.

“Nalingaw man lang god kos mga babaye sa barko. Di man mistil ulitawhan. Hagdon man la’g suroy libut sa barko. Unya ini’g kapuyon na, mokuyog man lang dayon sa cabin” ni Belo.

“Mao lagi. Kun kita pay nagkadayon, basi’g magkabuwag lang gihapon ta. Kay dili man makontento’g usa  lang ka babaye” ni Marisa. Mapahiyomon gihapon.

“Tingale sab” ni Belo.

“Sige ha?’ ni Marisa. “Kay niapas na akong bana. Lay minister man akong bana. Duna pay giasikaso sa kombento.”

“Ok. Enjoy your married life. Pero nalipay ko nga maghunahuna ka nako panagsa. Kay mahinumdum sab ko nimo sa ubang babaye akong ikadulog,” ni Belo. Nipaspas og lakaw. Gisundan siya’g tan-aw ni Marisa. Nilingi sa lalaking desente nga paspas sab ang lakang nga gihulat ni Marisa nga nag-urong daplin sa karsada. (Katapusan)