Isla Paraiso

“Wa ka lang makasabot, Rey, kun nganong misulay ako paglikay kanimo.” Nagkanayon si sister Veronica.

“Dan pasabta ko, sister Veronica,” ni Rey pa. “Hatagi’g katin-awan kining naglibog kong hunahuna. Nganong buot mo man akong likayan? Sala ba diay kun higugmaon ang usa ka madre nga sama kanimo?”

“Mao kana ang hinungdan kun nganong buot ko ikaw likayan, Rey. Buot ko nga hunongon mo na kanang gugmaha. Kun mahimo, ayaw na ako samoka dinhi sa kombento.”

Wala makatingog si Rey sa gipadayag ni sister Veronica sa iyang atubangan. Nakadayeg siya sa kaprangkang manulti ni sister Veronica. Nakapamalandong siya sa gisulti sa madre. Ang mga gaway sa iyang hunahuna nagpangawat og mga ideya sa sarang ikasugal sa gihat-ad nga katarongan sa madre.

Apan wala’y maayong ideya nga misantop sa kaisipan ni Rey.

“Hinaut unta nga dili ka mahiubos kanako, Rey,” nagkanayon si Sister Veronica, “apan buot kong masayod ka nga nahasol ako niining pagpunay mo’g pangulitawo kanako. Naapektohan niini ang akong bokasyon.

“Usa ray solusyon niana, sister Veronica,” matud ni Rey nga ingon sa nakakita’g gamay nga lutsanan sa gingi sa giladlad nga katarongan sa madre.

“U-unsay buot mong ipasabot?” Gitutokan ni Rey si sister Veronica.

“Aron dili ka na mahasol,” ni Rey pa, “mogawas ka sa kombento.” -- Sumpayan pa