Tunob nga dili mapapas

Usa siya ka magsusulat og sugilanon o creative writer. Mao nga gusto niya nga mag-inusara kanunay. Ug karon ania na usab siya sa daplin sa baybayon, nagkupot sa iyang bolpen ug usa ka pad nga papel. Naglingkod sa paborito niyang lingkoranan nga dakong ugat sa punuan sa Akasya nga nagdahilig na tungod sa kakusug sa kulyada sa miaging bagyo.

Mikuha siya sa linikit nga dahon sa lomboy, nga dunay gamay nga dahon sa tabako. Iya kining gidagkotan sa nagbaga nga ugang gapnod nga iyang gisugnod sa gihaling nga kalayo, ug sa pagdukot sa iyang giyupyop nga tabako nga dahon sa lomboy, niaso kini ug namalik sa iyang panumduman ang mga nangaging mga adlaw.

“Pa, hapit saysinta anyos na ang imong panuigon karon, sukad nga nawala si mama, nganong dili na man lang ka mokuyog namo sa siyudad?” may pagmahay nga tingog sa iyang anak nga kamanghuran, si Elisa.

Nagtrabaho kini isip call center agent ug naminyo sa usa ka engineer.

“Bitaw pa, mahilig man gyud ka mosulat og mga sugilanon, mas dali ra ang paghatud sa imong sulat sa opisina sa mantalaan kay sa dinhi nga mogasto pa ka og selyo aron lang mapadala ug madugay pa maabot”, sugyot usab sa iyang anak nga lalaki nga si Alvin, trenta anyos na kini ug ulitawo lang gihapon, ug talilarga na usab kini sa Saudi isip usa ka welder.

“Pasagdi lang usa ko ninyo diri sa Antipolo, kay anugon man usab kun akong biyaan ang atong balay ug mga utanon ug lagutmon. Lain lang unya ang magpahimulos niini,” matud niya nga nagkugos sa iyang apo nga si Andrei.

“Si manoy man kaha? Ayaw na lang ninyo pugsa kay mao kanay gitawag og Salvador del Mondo diri sa atong baryo. Matinabangon kaayo na nga pagkatawo, dili gyud na mobalibad basta sa mga tawo nga nagkalisod lisod,” sagbat ni Timoy nga iyang sinagop sukad pa sa iyang pagka-ilo sa ginikanan.

“Na hala, kay mas importante man kaha sa imo ang mga tawong tabangonon diri sa Baryo. Adto na lang mi, pa,” matud ni Lisa dayon halok panamilit ug iyang gitunol ang iyang apo ug nanakay na sila sa ilang sakyanan aron molarga paingon sa siyudad uban si Alvin.

Ug naputol ang iyang paghanduraw sa dihang namatngunan niya nga giabot na sa tubig dagat ang iyang gilingkoran. Nitaob na diay ug nitimbakuwas siya aron sa pagpauli sa iyang balay sa daplin sa baybayon. Iyang gisubay ang iyang mga tunob ug nahibulong siya sa iyang nakita nga wala mapapas ang iyang mga tunob bisan pa sa pagtaub ug paghunas sa dagat. Sa paghiabot niya sa balay, iyang gihiling ang gi-text sa iyang anak.

“Pa, congrats! Dali dayon diri kay nakadaug ang imong tampo sa bangga sa sinulatay sa inyong asosasyon sa “Dagang” ug “Ludabi”. Nakapahiyum siya ug iyang nahinumduman ang ulohan sa iyang gipadala nga tampo, “Mga tunob nga dili mapapas”. (Kataposan)