Maria Magdalena

“Di man sab ko busy kaayo ron,” matud ni Raffy. “Dili man pud molakaw si Padre basta gabii na. Gawas pa, anytime basta ikaw, Maria. Di mahitabong balibaran ko ikaw.”

Nahilom ko sa makadiyot wala koy nahunahunaan nga angay isulti ngadto ni Raffy. Unya, naigking ko dihang kalit gikawhat ni Raffy ang tuo kong kamot ug gipisil-pisil ang akong palad. Nabatyagan ko nga daw may mga boltahe sa kuryente nga milatay sa akong kaugatan.

“I love you, Maria,” maguwang sa hagawhaw ang tingog ni Raffy.

“Ayaw ko’g ilara,” nako pa. “Nasayod kong gusto ka lang mo-score nako.”

“Moabot gyud ta dihang puntoha kun magkasinabot ta. Mao man gyud nay sangkoan kun magkaseryoso na ang relasyon.”

Wala ko motingog. Miduko ko. Sa akong pagyanghag, nasuta ko nga gitutokan diay ko ni Raffy. Nagkatinutokay mi. Taudtaod gyud ang pagbag-iray sa among mga panan-aw. Unya inanay nga gipaduol ni Raffy ang iyang ngabil sa akong ngabil. Mikusog ang pagbutokbutok sa akong dughan.

Wala ko makatutol dihang gidaitlan ni Raffy sa init niyang halok ang akong ngabil. Mao ray akong nahimo ang pagpiyong sa akong mga mata aron pag-feel og maayo sa kalalim sa iyang hinagkan. -- Sumpayan pa