Maria Magdalena Gula 138

Dili usab maayo nga atong gub-on ang kinabuhi sa ubang tawo aron kab-oton ang unsa may gusto natong maabot. Kay inigbali sa panahon, dunay sukli kitang paaboton.

Dako kaayo ang akong kalipay nga gipasaylo ko nila ni papa Juan ug mama Linda. Nauwaw kuno sila ni Daniel nga among gibuhatan sa ingon. Apan bisan pa man sa tanan nakong kabuang gigakos ako ni papa Juan ug mama Linda.

“Pangayo og pasaylo sa imong mga sala ug paningkamot nga mabag-o ang imong kinabuhi.” Giingnan ko ni Papa.

“Mitando ko nga naghilak.”

Usa ka buntag niana, sayo kaayo kong mibangon. Nasayod ko nga mosayo si Papa pag-adto sa simbahan.

“Mokuyog ko nimo, Pa,” matud ko.

“Sige.”

Malipayon kaming nagkuyog ni Papa Juan paingon sa among simbahan sa Barili. Maoy akong gusto nga mausab na ang akong kinabuhi. Anaa sa akong hunahuna nga mosulod na lang ko pagka-Madre. Kanang mongha gyud aron dili nako makagawas-gawas aron mahingpit ang akong pagbag-o sa kinabuhi.

Suheto man gud ang akong amahan sa mga religious congregation kun hain ang ilang mga kombento.

“Adunay Augustinian nga mga mongha diha sa Lower Mohon, sa Talisay City,” matud ni Papa.

“Diay ba, Pa?” Duol ra diay, abi nako og wala na dinhi sa Cebu. -- Sumpayan pa