Maria Magdalena - Gula 106

Akong gi-open ang akong Facebook account aron makapadala ko og message ni Camilo. Ug nakugang ko dihang nakita nako ang mga bag-ong picture ni Camilo nga dunay babaye nga kauban ug sweet kaayo sila. Busa misamot ang akong pagpangita og paagi nga ikasulti si Camilo.

Apan bisan giunsa nako’g pangita’g paagi apan dili gyud nako makontak si Camilo. Maong naghimo ako’g pakisusi. Mao na lamay akong nasayran nga may laing babaye na diay nga gikabuangan si Camilo. Mas batan-on pa kay kanako ang maong babaye.

Naglagot ko’g maayo sa akong nasayran. Pero unsa pa may akong mahimo? Alang-alang man sab og ipamugos nako ngadto kaniya ang akong kaugalingon. Dili sab ko ingon ana ka-cheap, no! Mao nga gipasagdan ko siya uban sa bag-o niyang kerida.

Nunot sa pagpanglabay sa mga adlaw, inanay na nakong gibati ang kahidlaw sa lawasnong kalipay. Apan walay makatambal sa akong panginahanglan. Wala si Daniel kay milarga na man siya. Wala na usab si Camilo nga mao untay akong gilaoman nga mohulip sa dapit sa akong bana ilabi na sa lawasnon kong panginahanglan.

Usa niana ka adlaw, mipalit sa tindahan si Clark, usa ka biyudo nga amo ra usab nga silingan. Mipalit siya og Sardinas. Wala dayon nako ihatag kaniya ang sukli sa iyang kuwarta nga tibuok P100.

“Sulod una diri,” matud ko.

“Nga-ngano man, Ma’am?” Nangutana ang biyudo. -- Sumpayan pa