Gipaapil ko’g pakaon sa kombira ni Pedro

Gabii nang gisugdan ang National Thanksgiving Mass ni San Pedro Calungsod. Hasta  pila ka koral ang miali nako gikan sa iyang nahimutangan. Koral nga brandilyas. Ug koral sa bagang duot sa katawhan nga naglut-udlot-od sa pagbabag gikan sa akong gibarogan. Hinuon, nakita ko gihapon ang larawan ni San Pedro Calungsod. Lakip na ang bayhon nilang Cardinal Ricardo Vidal, Archbishop Jose Palma ug uban pang mga alagad sa Dios nga naglaray didto sa altar, naabot gihapon sa akong panan-aw bisa’g gagmay na lang kaayo sila tan-awon.

Matahom ang mga bulok nga gipabuhagay sa templete. Ang puti, blue ug green nga nagsimbolo sa sinina, sa palwa ug sa pagka martir sa batan-ong Santo, diin sa itaas nagbarog ang pulang krus susama sa kolor sa mga sotana nga gisul-ob sa kaparian nga nagtimaan sa tumang kalipay nga gibati sa tanan ... nakatandog sa akong kasingkasing human ko matuhog ang kinatibuk-ang kahulogan nga gipadayag sa tibuok palibot. Pagka buotan sa panahon. Wala gyoy anino sa dag-om nga nagsamoksamok. Tin-aw kaayo ang nawong sa langit nga nakapatuhang sa pagladlad sa iyang kaanyag. Oh, pagka malinawon sa kinaiyahan nga daw miduyog sa balaanong bangkete nga gipahigayon sa SRP agi’g pasalamat sa pagkapiling Santos ni San Pedro Calungsod!

Ug miabot ang yugto sa pagpangalawat -- ang pag-apod-apod sa balaanong pagkaon nga giandam alang sa maong bangkete. Sa milyon kapin nga mga bisita ang nagpanon padulong sa talad-kan-anan, nawad-an ko’g paglaom nga may pahat pang makaon. Diha man god ko sa kinaluyohan ug kinalay-ang bahin nagtindog kuyog ni Paul, anak sa among helper, kinsa gitambagan ko nga di na lang moapil pagsum-ok sa bagang duot nga nagdinumogay. Kay gawas nga walay lay minister ang nakitang nagdalag espirituhanong pagkaon, wala pa gyo’y signage nga magtudlo sa tukmang lugar asa kini ipanghatag? Mao kadto nga nakahukom ko nga magpabililn na lang sa among gibarogan. Di na lang moapil sa kombira nga giandam sa Ginoo. Apan sa hilom, samtang nagtutok ko sa dakong larawan ni San Pedro didto sa templete, giingnan ko Siya: “Gusto ta kong makigsandurot nianang mga nangaon sa imong bangkete ubos sa altar. Pero, giharangan ko sa mga brandilyas ug dakong lawod sa katawhan. Busa, maglisod ko sa pag-agi. Di ko makab-ot ang imong pagkaon sa pagka karon. Sorry kaayo, San Pedro!”

“Oh, kinsa pay wala makakalawat?” Naigking ko pagkadungog sa maong tingog.  Milingi ko sa  likod ug maoy misugat sa akong panan-aw ang  nag-all white nga linalang nga mipahiyom nako. May dala kining kalis ug ostiya. Mora’g batobalani kong gisuyop paingon sa iyang atubangan. Mikuha siya’g usa ug mainampingong mihungit niini sa nagnganga kong baba.

Pagdapat sa ostiya sa akong dila, nabusog ang akong dughan sa labihang kalipay. Wala tuyoa, napiyong ang akong mga mata ... nagpasalamat nga bisa’g diha ko sa kinaluyohang bahin sa nanambong, nakaapil lang gihapo’g kaon sa kombira. Apan dihang giablihan ko’g balik ang akong panan-aw, wala na diha ang linalang nga mipakalawat nako. Butang nga nakapaiknat sa akong kilay. Kinsa kaha to Siya, no? Ug misamot akong kahibulong dihang giingnan kong Paul nga wala kunoy tawo nga miduol ug mipakalawat nako. (Kataposan)