Maria Magdalena - Gula 50

“Hain man diay si Mama Linda, Pa?” Sukit ni Brader Daniel nga nagtahod na diay sa akong mga ginikanan isip iyang ginikanan dinhi sa among dapit.

“Tua sa merkado,” mubong tubag ni Papa. “May gipalit.”

“Mao ba,” ni Brader Daniel pa. “Duol ra ba dinhi ang inyong merkado?” Sukit ni Daniel.

“Dili kaayo layo, pero dunay mga tricycle,” akoy mitubag sa iyang pangutana.

Mibarog si Daniel gikan sa iyang nahimutangan. Milakaw-lakaw siya paingon sa gawas. Ingon sa iyang gisinati ang among panimalay. Maoy iyang girumbo ang among tugkaran diin dunay daghang mga tanom nga bulak. Kay mao man kini ang hilig sa akong inahan. Wala ko makapugong sa pagsunod og tan-aw kaniya nga naglakaw-lakaw.

“Maria,” sangpit ni Papa Juan. “Ngano bang gisundan mo man pagtan-aw si Brader Daniel ha?”

“H-ha?” Nahakanga ko. “A-aw, w-wa man, Pa. N-nakalitan lang ko sa akong pagkakita niya. Familiar man gud nako ang iyang panagway. Akong gihunahuna kun diin ko siya makita.”

“Mao ba?”

“M-mao kana, Pa.”

Apan gibakakan ko ang akong amahan. Kay ang tinuod nga hinungdan kun nganong gisundan ko pagtan-aw si Brader Daniel mao nga sa hilom nadani ako sa iyang kaambong. Nakaingon ko sa hilom nga sayang kaayo ang iyang kaguwapo kun magpari siya. Cute seguro kaayo ang iyang liwat. -- Sumpayan pa