Maria Magdalena - Gula 11

“Buwaga og diyotay ang imong paa, bi,” matud ni Elizar, “aron dili ko maglisod. Niuyon-uyon ko sa gusto ni Elizar. Gibuwag nako ang duha nako ka paa. Pagkahuman, mipahimutang og maayo si Elizar.

“Steady ka lang, ha,” maguwang sa hagawhaw ang tingog ni Elizar.

Mihana na si Elizar sa pag-indayog apan sa dihang nakabati kami’g dahunog sa usa ka sakyanan nga nagpaingon sa among nahimutangan. Napahunong si Elizar sa iyang gibuhat. Wala gyud mi manglihok dihang mihunong kini diha gyud sa among tungod, kay igo ra man kaming nasalipdan sa bongbong sa waiting shed. May mikanaog nga pasahero.

Dihang misaylo na kini sa among  nahimutangan, migawas kami sa among gitagoan.

“Mopauli na ko,” matud ko. “Tingalig makit-an ta’g tawo dinhi.”

“Unya na. Wala pa gani ta mahuman. Atong ipadayon tong atong gibuhat,” ni Elizar pa.

“Dili na ko. Gusto na ko mopauli.”

“Mamalhin ta sa laing lugar, Maria. Adto lang kaha ta sa unahan.”

“U-unsa?”

“Anugon kaayo kun di matiwas ang ato nang nasugdan.” -- Sumpayan pa