Pagmahal

Ugma, Valentine’s Day na. Nahasol ko inay magmalipayon. Si Loue, nga akong hinigugma, ug si mama Adelina nga adunay sakit nga kanser sa tutoy, maoy hinungdan nga wala ko makatulog karon bisan lawom na kaayo ang gabii.

Nahinumdom ko sa gisulti ni Loue usa ka semana na ang milabay. “Atol sa Valentine’s Day, Juliet, mamalaye mi si papa ug mama nimo. Husto na ta sa edad ug duna nay maayong trabaho. Panahon na nga magminyo ta.”

Gipasabot ko niadto si Loue. Apan namugos gyod siya.

“Gusto ko sab nga magpakasal na ta, Loue. Gimahal kaayo tika. Pero si mama, dili gusto nga magminyo ko sa pagka karon.”

Gisulti ko kang Loue ang hinungdan. Naglisod siya pagsabot. Kun gugma ang hisgotan, segurado na ko niini kang Loue. Two years na ang among relasyon.

“Kitang duha ang mosilbi sa imong inahan, Juliet.”

“Gusto ni mama nga dili mabahin ang akong pagtagad kanimo ug kaniya. Nagkinahanglan siya sa pagsabot, Loue. Sabta sab intawon siya.”

Mitindog ko gikan sa akong paghigda. Nanambo ko sa bentana sa akong lawak. Nanghupaw ko. Nasabtan ko nga nahiubos si Loue nako. Dili ko gusto nga mawala siya kanako. Gimahal ko kaayo siya. Apan si mama, gimahal sab kaayo nako.

Biyuda na si mama. Bugtong kong anak. Usa siya ka retired teacher sa pribadong unibersidad. Nahinumdom ko sa iyang gisulti.

“Juliet, anak, walay laing mosilbi nako kondili ikaw lang. Gikinahanglan kaayo tika karong panahona. Pasabta si Loue nga dili lang una mo magminyo.”

Adunay rason si mama. Ako ang iyang gikinahanglan. Nagkinahanglan kaayo siya sa akong pag-atiman. Apan si Loue, unsaon na man lang? Ang among gugma?

Kaadlawon na kong nakatulog. Nakatulog  ko nga dunay luha ang mga mata. Unya, nahigmata ko sa pagtingog sa akong selpon. Si Loue ang nanawag. Malipayon ang tingog ni Loue.

“Happy Valentines, Juliet.”

“H-Happy Valentines, too,  Loue.” Wala ko kapugngi ang pagkurog sa akong tingog. Nasayod ko kun unsa ang tinuod nga tuyo ni Loue kanako karon.

“Mamalaye mi ron si papa ug mama nimo, ha, Juliet?”

Gipasagdan ko ang akong mga luha nga naglumba sa pagpangambak sa akong mga mata. Nakahukom na ko. Nagbakho ko nga mipasabot kang Loue. Nagkaputolputol ang akong tingog. Unya kalit nga nahunong ang among komunikasyon. Gipalong ni Loue ang iyang selpon.

Miginhawa kog sagunson. Unya misulod ko sa lawak ni mama Adelina. Nagmata na siya. Nagpahiyom ko nga mihalok sa iyang aping.

“Happy Valentines, Ma.”

Unya migakos ko sa akong inahan. Nakita ko ang iyang kamalipayon. (Kataposan)