Nagnuod ang damgo ni Kito sa Pista Senyor

Salamat kaayo misugot ka Digna’ng makigsawo uban kanako og panihapon. Nalipay kaayo ko.,” hinay’ng pamulong ni Kito samtang nagpiyong.

“Hoy Kito, kinsa na si Digna?” singhag ni Kikay sa iyang bana nga naghayang sa higdaanan.

“Ah, Kikay buntag na diay? Nakabasa man gud ko og magasin bahin sa romansa. Akong nadamgohan ang nindot nga estorya,” kalmang tubag ni Kito.

“Dili na ko. Hunonga na. Wala na intawon koy umoy Melba,” pamulong ni Kito nga nagdala og agumod piniyong ang mga mata.

“Kito, pagmata na. Naunsa gud ni, una may Digna kang gilitok, karon Melba na pud?” pamukaw ni Kikay.

“Day Kikay salamat nga gipukaw ko nimo. Giurom na ko nagdamgo ko ni Melba ang mangtas sa Junquera,” pamulong ni Kito dala tantiya niya nga makalusot sa pangutana.

“Mao ba? Kalain gud paminawon sa imong damgo,” nahibulong si Kikay.

“Yuna pa, Day Kikay mangandam na diay ko. Daghan ron ang tawo magpabasa sa ilang palad. Pista ron ni Senyor Santo Niño,” nagdali si Kito’ng mitimbakuwas, nangandam.

“Hala Kito, sigeha gyud na imong patusotuso, masakpan ra gyud ka sa imong pagbasa-basa sa kapalaran pinaagi sa palad.”

Hapit na muhagtok ang taknaan sa tungang gabii. Wala pa mahiuli si Kito.

“Hain na man to si Kito wala pa man mauli?”

“Apasa didto si Noy Kito, tua sa kabaret” tingog sa bata ang nabati ni Kikay.

“Kinsa man to?. Bata man tong tingoga.”

Yuna pa, may kasikas man sa kabaret duol sa tubaan? Ako ning susihon.”

“Way uwaw imong giilog si Kito gikan kanako!” pulong sa babaye nga hapit na mahuboi sa tanang sapot, kalkag ang buhok.

“Ikaw ang walay uwaw, nagsabot na man unta ta nga dili ta magdungan og pangayo ni Kito, kay maglisod na siya og palit og purol,” singgit sa laing babaye. Nagkinanlatay na sila sa ilang ariyos.

“Ayaw mo og pakauwaw ha. Dili ra ba layo dinhi ang akong balay. Na managan lang unya ta. Hunong na mo Melba, Digna,” pulong ni Kito.

“Hoy, mga babayeng pak-an!!!  Unsa ni akong nabati? Kamo diay si Melba ug Digna?” dako kaayo ang tingog ni Kikay.

“Ah, ikaw diay Day Kikay?” tubag ni Kito.

“Oh, ako ni? Ug mao diay kini sila si Melba ug Digna ang mga babaye nga imong gidamgo. Maayo na lang kay gigiyahan ko’g bata nga masayran ko ang imong binuang Kito. Gigiyahan ko ni Senyor Santo Niño?” nag-abot ang kilay ni Kikay sa kasuko.

“Maayo kay miabot ka Kikay. Sa pagkatinuod, ako ni silang mga suki. Mahilig man gud ni silang magpabasa sa ilang palad,” ni Kito.

“Unya unsa man ning hitaboa nga giilogan man ka nila?” pangutana ni Kikay.

“Mao lagi, gipul-an sila og pabasa sa ilang palad, ang akong palad na man pud ang ilang gibasa. Ila kong gipahibalo nga ila kong tabangang mabaskog ug maulian sa natay-an kong kusog. Pero, hasta akong bulsa ilang gibasa, maon’g kanunay’ng nihit akong kuwarta.”

“Unsawaa?” Hala dali na kay pusposan tika. Maayo ron nga wala ka na damgoha,” suko kaayo si Kikay. (Katapusan)