Si Ingko Antonio ug ang Santo Niño

Mapulo, Garing, Consolacion Cebu

Suko kaayo si Ingko Antonio  karong buntaga kang Inse Roberta kay wala diha sa iyang pagmata. Busa tungod sa labihan niyang kasuko sa hinimba niyang asawa nagpaninggit siya nga mipaingon sa ilang kusina.

Aron sa pagtan-aw niini sa kaldero kun may sulod pa ba kining kan-on aron isulod sa nagkutoy niyang tiyan nga gibati na sa kagutom ning sayo pa sa kabuntagon.

Apan wala nay sulod ang kaldero kay gihuong diay sa usa ka iring sungkaban, sa ilang silingan.

“P....e... Ning kinabuhia ... Walay nag-atiman nga asawa ... kay atua na usab misimba ...” singgit ni Antonio sa makusog nga tingog nga naglanoglanog gayud sa ilang mga silingan. Ang dako niyang tingog nadunggan usab ni Roberta nga bag-ong nahiabot lang gikan sa simbahan.

“Uy, Antonio, unsa na usab ang nasulod sa demonyo mong ulo? Ang mga alak na ba usab nga imong gilaklak uban sa imong mga  barkada didto sa pantalan mong gitrabahoan?” matud pa ni Roberta nga gikan pa gayud sa simbahan ni Senyor Santo Niño nga magsaulog na usab sa iyang pangilin karong bulan sa Enero.

Kini si Antonio usa lamang intawon ka kargador sa piyer. Diin ang iyang kita sa pagpangarga sa mga kargamento sa pantalan dili gani gayud ikalito sa pipila ka kilo nga bugas alang sa iyang pamilya.

Tungod sa pagkagumon niini sa mga alak nga makahubog bisan si Roberta usa lamang ka labandera ug mamaligyaay’g mga kandela didto sa simbahan ni Senyor Santo Niño, mao hinuoy makalito sa kinilo nga bugas sa matag adlaw. Unya simba pa gayud siya kada buntag sayo sa simbahan ni Senyor Santo Niño. “Saba diha Roberta...” singgit ni Antonio nga nasuko sa asawa,” unsa ka man gusto ka gayud magsanta? Sama ni Beato Pedro Calungsod bisan usa lamang ka sakrestan sa pari kaniadto... Apan nahimo gayud nga usa ka santo?” ni Antonio pa nga milabay sa mga rebulto sa ilang altar nga gibutangan ni Senyor Santo Niño.

“Magabaan ka pa unta ni Senyor Santo Niño, Antonio! Hasta ni Senyor Pedro Calungsod!” matud pa ni Roberta nga mihilak gayud sa pag-ayo sa gibuhat ni Antonio.

Gipamunit ni Roberta ang nangadugmok nga rebulto nga gipanglabay sa iyang bana nga si Antonio. Nga nagdali usab sa pagbiya sa ilang barungbarong nga nahimutang sa  squatter area ning siyudad sa Sugbo nga maoy ilang  nahimutangan karon.

Apan si Antonio nga hubog pa usab gayud kaayo mipaturatoy kini sa paglakaw nga misutoy. Milabang siya sa dalan nga nagsauysaoy ang daghang mga sakyanan. Apan sa usa ka trak nga de pasahero kalit lamang usab siya niini naligsan.

Apan sa dako nga katingala ni Antonio may usa ka bata ang miluwas kaniya. Busa wala siya sa sakyanan gayud niini mapigsat. Kay didto ra man sa ilawom sa sakyanan siya mag-agi.

Ang mga sakyanan nga daw mga sulom nga nagsaylubsaylob nga nakasaksi sa maong panghitabo sa gidangatan ni Antonio kalit silang nahingangha sa ilang nakita nga si Antonio nga nakigsulti gayud sa bata nga si Senyor Santo Niño, nga usa gayud ka misteryoso.

“Ginoo pasayloa intawon ako sa pagpuspos kaganina kanimo...” singgit ni Antonio nga nahuwasan usab sa iyang kahubog niadtong buntaga.” Hasta usab sa akong asawa si Roberta. Hu-hu-huuuu...” mibakho pa gayud si Antonio nga luwas na sa kalit unta niya nga kamatayon.

Pagsimba ni Roberta sa Katedral ni Senyor Santo Niño miluhod gayud siya ug nangamuyo sa balaang bata nga didto nagtungtong sa iyang altar. Hugot gayud niyang gipiyong ang iyang mga mata nga natumog usab sa mga luha. “Oh, mahal kong debuto nga Senyor Santo Niño, dungga intawon ang akong mga pag-ampo alang sa palahubog kung bana si Antonio nga mag-usab na unta siya sa iyang pagkatawo.

 Matud pa ni Roberta nga kinasingkasing gayud nag-ampo kang Senyor Santo Niño. Tapos sa misa mipauli usab siya aron unta maghikay sa paniudto sa iyang bana nga si Antonio.

Apan diha na si Antonio mipauli na diay sa ilaha. Nakahikay na diay kini sa ilang paniudto. Unya nakita kini niya nga may mga pangos sa iyang mga bukton ug ingon man sa ubang bahin sa iyang kalawasan. Hasta usab ang dapit sa duha niya ka mga bitiis.

“Uy Antonio, naunsa man ka? Nganong pulos man pangos kanang mga panit mo? Nakakita ka ba og away kaganina? Oh, tungod ba kaha sa kahubog mo nga tawhana, ka?” ni Roberta kang Antonio nga iyang  bana. “Tubaga ko uy ... kun naunsa ka Antonio niana....?” (Kataposan)