Goodbye is not Forever

Gula 4

Ingon sa bug-os na gayod ang hukom niini. Nahunahuna niya karon nga bisan pa tingali’g kinasal na sila niining higayona, ingon sa dili pa gihapon kini magpapugong kaniya tungod sa kakursonada niini nga molangyaw sa nasod sa mga tag-as og ilong.

“Sabta ako, Albert,” maalam-alamon ang tingog ni Josheba. “Tinuod nga maoy akong gipangandoy ang ordinaryo lang nga kahimtang sa panginabuhi. Apan kanang kinabuhi nga lig-on og sukaranan. May pundasyon. Kana bang maseguro nato ang kaugmaon sa ato unyang mga anak.”

Nagpabilin nga wala’y timik si Albert. Ang iyang galamhan nangapkap og katarongan. Apan wala na siya’y nahikapan. Miduko na lang siya nga nagpamahit sa iyang wait.

“Unta dili nimo lainon pagsabot ang akong laraw,” matud na usab ni Josheba. “Mahimo baya nga moadto ka usab ug moapas kanako kun makakita ka og kahigayonan. Mag-una lang ko pag-adto.

Panghupaw lang maoy gitubag ni Albert. Lig-on ang mga katarongan nga giladlad ni Josheba sa iyang atubangan. Ingon sa gihan-ay nang daan sa dalaga ang iyang igsusulti sa wala pa sila magka-atubangay. Wala nay ikaapas nga rason ang ulitawo sa mga katarongan sa iyang hinigugma. Karon wala na siya’y kapaingnan gawas sa pag-uyon bisan supak kini sa iyang kabubut-on. Kay unsa pa bay lain niyang mahimo? -- Sumpayan pa