Gula 8
“Nganong imo man kining nabuhat?” Gipangutana ko ni Lando uban ang iyang pagtutok kanako ug isog kaayo siya.
“Ang unsa man, Lan?” Gibali ko siya pagpangutana. “Wala ko magbinuang sa atong kaminyoon. Ania lang ako kanunay sa atong panimalay ug nag-atiman sa atong anak.
“Ayaw na lang pamakak kanako,” matud ni Lando.
Ingon sa mituyok ang akong hunahuna sa kalibog kun diin niya makuha ang bakak nga mga estorya. Ug sa akong tan-aw lahi na ang kinaiya ni Lando karon. Dili na kini sama kaniadto dihang bag-ohay lang kaming minyo.
Ug wala nako mapugngi nga motulo ang akong mga luha ug busa midagan ko paingon sa among lawak.
“Asa ka?” misiyagit siya nga nangutana.
Wala ko motubag ug mipadayon ko pagsulod sa among kuwarto ug didto na ko gipadayon ang pagpaagas sa akong mga luha.
Dili lang nako masabtan kun nganong naingon niini ang dagan sa among kinabuhi nga unta ako mang gibuhat ang akong katungdanan isip usa ka asawa ug inahan.
Nadala gayod si Lando sa panglibak sa among mga silingan nga balhiboon og dila. Mao kadto ang sinugdanan nga kanunay na kaming maglalis.
Hangtod nga nanganak ko sa ikaduha namong liwat. Namatikdan ko nga lahi na ang iyang pag-atiman kanako sa akong pagpanganak-- lahi kay sa akong pagpanganak sa among panganay. Hinuon, anaa pa siya uban kanako apan duna gyu’y kausaban ang iyang kinaiya. -- Sumpayan pa