Dihang namatay ang amahan nilang Eleuterio ug Milagros sa usa ka sakit nga katingalahan ingon sa mingaw na kaayo ang ilang balay nga karaan. Kining maong balay nga karaan napanunod kini sa ilang amahan nga si Pedro sa mismo pud niining amahan (ilang apohan ni Eleuterio ug Milagros) nga si Segundo.
Kadto si lolo nila Segundo maoy giilang labing hawod nga motugtog sa alpa dinhi sa ilang balangay sa Buswak-Bulak ug kining maong abilidad nahuptan pud sa ilang amahan nga si tatay nila Pedro.
Usahay, imbitahon si tatay nila Pedro sa mga okasyon sama sa birthday, bunyag, kasal ug labaw sa tanan ilang patugtogon si Pedro sa kapilya kanang magsugod na ang unang gabii sa pangadye alang sa ilang kapistahan sa ilang Patron nga si Senyor Antonio de Padua.
Tungod lagi kay nindot man kaayong motugtog si anhing tatay nila Pedro maong nadani ang labing matahom nga dalaga dinhi sa ilang baryo -- si nanay nila Letecia. Unang namatay si nanay nila Letecia dihang nagluya kini. Ug matud pa dunay nakakita nga si nanay kuno nila Letecia nagtuwad didto sa may ilawom sa dakong punoan sa karaang nangka duol sa pultahan sa sementeryo.
“Manoy Teryo, laina anang atong mga silingan uy ila man tang gidudahan nga kita kunong duha nahimo nang mga ungo,” ni Milagros pa nga ingon sa kahilakon nga misumbong sa iyang maguwang nga si Teryo nga hilumong paglingkod duol sa may gibutangan sa Alpa.
“Ayaw lang kana sila tagda, uy, Milagros,” ni Teryo pa sa hinay nga tingog. “Kun mao nay ilang pagtuo nga mga ungo kita aw naa ra nila.”
“Manoy Teryo, tinuod tingali, uy, nga mga ungo kadto sila si nanay Letecia ug tatay Pedro,” nakusog ni Milagros ang iyang tingog.
“Nganong nakasulti ka man ana, ha, Lagring?” ni Teryo pa kinsa mitutok sa iyang manghod.
“Ako man gong nakita si anhing nanay Letecia sa buhi pa kadto siya nga kalit lang mitugpa diha sa may tugkaran, ambot diin to siya gikan nga kalkag man kaayo ang iyang buhok. Gabii to mahitabo, Manoy,” ni Milagros pa nga ingon sa wala na motingog.
“Milagros, duna ko’y isulti nimo ug kay manghod man tika maayong mahibawo ka nga kaliwat ta’g mga ungo,” hinay ang tingog ni Eleuterio.
“Ha, kita, Manoy mga kaliwat og ungo?” nanagko ang mga mata sa manghod. “Unya...nganong wala man lagi ta mahimong ungo?”
“Tinuod gyud diay nga mga ungo ta, Manoy?”
“Oo.”
Unya matag abot sa kilomkilom mao dayo’y madungog ang tugtog sa alpa nga gitugtog na ni Teryo. Mananoy ug lalim kaayo sa pandungog ang mga melodiya nga namugna diha sa gitugtog ni Teryo. Ug usa sa nadani sa honi sa alpa mao si Esmeralda, ang silingang dalaga nila ni Eleuterio nga anak sa magtiayong Talina-Bernardo. Ug usa ka gabii, miadto si Esmeralda sa karaang balay diin didto si Teryo nga nagtugtog sa alpa.
Ingon sa gibatobalani si Esmeralda sa tugtog sa alpa nga mitidlom sa iyang kasingkasing ug kalag.
“Esmeralda, nganong nia ka, basin og masuko sila si Tatay ug nanay nimo,” ni Teryo pa nga mihunong sa pagtugtog.
“Anhi na ko dinhi sa inyo, Teryo” ni Esmeralda pa. “Di na ko mopauli sa amo. Anhi na ko mopuyo dinhi uban nimo. Kay dili ko kaagwanta nga maminaw sa tugtog sa imong alpa. Mora ko’g ibayaw sa langit nga mora’g magalupad ko.”
Matag-abot sa kilomkilom madungog gyud sa mga silingan ang tugtog sa karaang alpa ni Teryo ug inig kahuman, mopuli ang tingog sa wakwak nga nagkanayon, “wakkk! Wakkkk!” Unya may usa ka silingan nga nakakita nilang Teryo ug Esmeralda nga nagtuwad ilawom sa dakong punoan sa nangka sa may pultahan sa sementeryo. (Kataposan)