“Oo,” sa uyoan pa nga mihunong pagsulat. “Akong giusab ang akong salmot sa tigi kay may nakita kong gamay nga kahuyang.”
Kahilom.
“Pagkadaghan diay sa misalmot sa tigi, Metlong,” gibuak ni tiyo Tibur ang kahilom nga mipataliwala kanila.
“Mao ba, Tiyo?” niya pa nga wala sa hunahuna nga namulong.
“Nagkita mi si Gumer kagahapon sa lungsod,” asoy sa uyoan. “Nagkasulti mi’g kadiyot. Nagpadala na kuno siya’g salmot. Duha ka sugilanon ang iyang gisalmot, pulos lig-on nga mga obra. Gawas kaniya, daghan na usab kuno ang mga magsusulat sa lainlaing dapit sa Kabisay-an ug Mindanao nga misalmot sa tigi. Nasayod si Gumer niini kay may komunikasyon man siya sa daghang mga magsusulat sa atong katitikan.”
Wala motingog si Melchor. Apan ang iyang galamhan daw nakasaghid og katol nga kasayoran. Wala gayod mahitakilpo ang iyang pangagpas nga mosalmot ang mga banggiitang magsusulat sa tigi sa sinuwatay sa CCP. Lakip sa misalmot mao si Gumer, usa ka inilang magsusulat sa lungsod sa Antulihaw kang kansang mahait nga dagang nakatuhog nag daghang pasidungog. Nabatyagan niya nga daw gipatongan og dagkong bato ang iyang duha ka abaga.
“Gipadala na ba sab nimo ang imong salmot, Metlong?” nangutana ang uyoan pagkilab sa pipila ka gutling. -- Sumpayan pa