Ang linaw ug ang babayeng mangtas

Ug kay takdol karon ang buwan mao karong higayona nga maligo sa linaw ang misteryosang babaye. Way nakaila niini kaniya dinhi sa balangay sa Bagang-Gabon kay sa higayon gud nga maligo kini adto man gyud i-atubang ang nawong niini sa takdol nga buwan.

Daghan nang nakasaksi niining bayhana nga maligo matag abot sa alas diyes sa gabii. Ang nakapadani sa mga ulitawo nga maminaw sa tabitabi kay matud pa wa gyu’y sapot ang lawas nga maligo kini sa linaw.

Huboon gyud niini ang tanang salimbong sa iyang lawas kun maligo na kini ug mao lagi duna gyu’y kuyog kining maong misteryosang babaye nga maglangoy-langoy sa linaw.

Mora’g dunay magbantay kaniya sa higayon nga maligo na kini. Matud pang Tibong, ang biyudo nga dunay kamaisan didto sa may luna duol sa sementeryo iya gyud kunong nakita nga malipayon kaayo ang babaye nga naglangoy nga ingon sa nagkantakanta. Matud pang Tibong nga kausa dihang mikamang siya paduol sa tampi sa linaw kalit lang gisugat siya sa mga iring itom ug gitabangan siya’g bugno. Maayo gani kay nakadagan dayon siya.

“Yamat, kuyawa gud ana, bay Tibong. Iring gyud ang mibugno nimo?” ni Kolas pa nga ingon sa gibati’g diyotay’ng kahadlok sa giasoy ni Tibong.

“O, lagi, bay Kolas. Dili kay usa ra ka iring mora’g kapin sa napulo ka buok ang mitabang nako’g bugno. Ug aron ka gyud motuo, nia ay, tan-awa ni,” iyang gihukas ang iyang sinina.

“Kakita ka ining daghang samadsamad, agi ni sa mga kawras ug paak sa iring. Muadto bitaw ko ron sa Sentro aron mag-indiyeksiyon kay lala ra ba nang mga iring...”

“Buanga, no, bay Tibong, tinuod gyud diay pero kun ako’y makasaksi anang babayhana, Bay, katilaw gyud na nako siya,” mora’g nanganti si Kolas. “Babaye gud ug unya naligo sa ingon anang orasa sa gabii, ug matud nimo guwapa kaayo kini ug puti pa kaayo...dili gyud nako siya pasayloon sa akong kabangis, he, he, he...”

Tuod, usa ka gabii nga halawom na mihilom og adto si Kolas sa linaw ug didto iyang giatngan ang pagkaligo sa babaye. Wala pa kini muabot apan wala dangti’g diyes minutos sa iyang paghuwat kalit lang mitumaw ang babaye ug mibarog kini sa may tampi sa linaw ug dihadiha gihubo ang sapot niini. Unya miambak kini sa tin-aw nga tubig sa linaw ug milangoy ug unya mitan-aw sa bag-ong subang nga buwan.

“Animal, ako ka gyung bayhana ka,” ni Kolas pa nga nagpanglad-ok sa iyang nakita.

Unya mihunat og dagan si Kolas ug hinurot ang iyang kusog nga miambak paingon ngadto sa linaw. Milangoy siya ug mipaingon sa nahimutangan sa babaye.

Pag-abot niya sa atubangan sa babaye maoy iyang nakita ang nawong ni Aldrina, ang dalagang gidudahan nilang ungo dinhi sa ilang baryo. Mipahiyom kini pagkakita kaniya.

“Ako ang imong tuyo, Kolas?” ni Aldrina pa. “Gusto ka sa akong lawas?” Aw, kun gusto ka nako, gukora ko ug kun imo kong maapsan ihatag ko nimo ang akong pagka-babaye...heee...heeee.”

Milangoy dayon si Aldrina paingon sa tampi. Gilutos kini ni Kolas, ug kay kusog molangoy usab si Kolas maong naapsan niya kini.

“Heeee, he, he, eh, da, apsan ta gyud ka ug karon ako ka na, Aldrinaaa!”

“Ops, ayaw una, kakita ka ana nila?” ni Aldrina pa nga mitudlo daghan kaayong mga iring nga nag-atang sa may linaw. “ Masuko sila kun imo kong hilabtan, ila kang patyonnn...”

“A, bahala na’g patyon ko nila,” gigakos dayon ni Kolas si Aldrina, apan mikawas kini’g dalidali ug gisugat si Kolas sa mga iring ug gitabangan og bugno ug kawras.

“Ayayyyyy! taataabang mooo!” nakasinggit si Kolas.

“Hala, mga binuhi kong mga iring, kamoy bahala ining tawhana!” milanog ang tingog ni Aldrina nga mitipon sa tingog ni Kolas nga nagkapaas.

Pagka-ugma sa buntag nagkita sila si Kolas ug Tibong. Namatikdan ni Tibong nga luya kaayo si Kolas.

“May problema, bay Kolas?”

“Bay, ungo si Aldrina, gitabangan ko’g bugno sa iyang mga iring” ni Kolas nga kahilakon nagpakita sa iyang mga samad. (Kataposan)