Dumuduong

Gula 13

Dihang naghingudto na ang adlaw, daghan nag kuha si Maambong nga mga langgam. Apan wala pa siya matagbaw sa pagpangayam. Hinuon, misantop sa iyang hunahuna nga mopahulay una. Nanghimudlay siya sa ilawom sa landong sa kahoy’ng bagalnga. Gisandig niya sa punoan sa kahoy ang pusil ug unya gihukas ang gisul-ob niyang diyaket kay gibati niya ang tumang kaigang. Natumog na sa singot ang iyang sinina. May kainit nga miaslingaw sa iyang kahiladman nga gitutho sa taphaw nga paghukad og hangin gikan sa iyang ginhawaan.

Samtang nagpahuwas sa gibating kaigang, gipahimuslan niya ang pagpasuroy sa iyang mga mata sa palibot. Sa iyang imahinasyon nahimo siyang adbenturero sa kaugalingon niyang kalibotan nga nagbugtaw sa damgo. Nagpaningod ang iyang mga dalunggan sa mga kinasikas. Nabati niya ang nagkadaiyang tingog sa kalanggaman nga dili ra layo gikan sa iyang nahimutangan nga mao ray bugtong kagahob nga misiak ug mitublaw sa kamingaw nga mihugpa sa masiot nga lasang.

Daghan pa og mga langgam ang lasang sa Umakba. Tugob sa kinabuhi. Wala pa kini maabot sa ubang mga mangangayam. Si Maambong lang ang nangahas niining dapita. Garbo niya nga siya’y nakabuong sa kaulay sa maong lasang. -- Sumpayan pa