Tambal sa atraytis

Meo, padulong na ko diha!” Matud ko nga midip-ig sa selpon sa akong dalunggan samtang nagdrayeb.

“Sige, Dods, naa ra ko diri. Paabot lang ko nimo.” Tubag sa pikas linya.

Gibutang ko ang selpon, gipatong sa puting sobre nga naghigda sa akong kilid. Samtang nagpadayon sa pagdrayeb, nakapangutana ko sa kaugalingon. “Nganong wala na kaha padad-i’g kuwarta si Meo ni Morena, iyang manghod nga atua na magtrabaho sa Amerika?”

Kagahapon god, mitawag si Meo sa among balay. Giatake na usab kuno siya sa atraytis. Labihan ra ba kunong sakita ug daw dili na niya maantos. “Wala na man god ko padalhig allotment ni Morena, Dods, uy! Tulo na ka bulan gyod! Mao nga wala na koy ikapalit og tambal.” Dugang pahibalo niya.,

“Mao ba?” Nako pa nga naisa ang kilay. “Ngano man?” kinasingkasing kong pakisusi.

“Ambot, ba, Dods. Nagbinag-o man ang manghod ko. Labunay, kaniadto on time man gyod kanunay siyang magpadala.” Nalaghaw ang tingog ni Meo. Unya mipalabtik pagsulti: “Mao nga wala na koy ikapalit og tambal ron. Paita, uy! Kinahanglan nga makapalit gyod baya, bisa’g kadtong usa lang ka klase nga makawala sa kaul-ol ug kasakit. Kuyaw’g di ni matambalan. Segurado gyod nga di na ko makalakaw ini ugma.”

Naluoy ko sa kahimtang ni Meo. Isip suod nga higala, gisaaran ko siya nga hataga’g kuwarta aron makapalit sa tambal nga iyang gikinahanglan.

Paghitungod ko sa ilang gate, giyatakan ko ang brake. Giablihan ko ang bentana sa akong kotse ug gisangpit si Meo nga nag-atang nang daan. Gitunol ko kaniya ang puting sobre nga maoy gisudlan ko sa kuwarta.

Puwerteng lipaya ni Meo nga midawat sa akong tabang. Nakita kong walay kasudlan ang nag-awas niyang pahiyom sa pagpasalamat.

Paglabay sa usa ka semana, mitelepono na pod si Meo nako. Matud niya: “Misakit na man sab pag-ayo ang atraytis ko, Dods, uy!” Pasiuna niyang tug-an. Unya mipadayon: “Nagkita man god ming Donato sa Colon. Puwerte namong inom. Nabuntagan god mi! Hinungdan nga dili na maalsa ning akong duha ka tiil. Ngulngol kaayo. Labihang hubaga.”

Ingon sa nahugno ko sa akong nahimutangan pagkadungog sa iyang giistorya. Mihalang mga dunggan ko nga morag gihiwa sa kalibog sagol kahikurat. “May atraytis siya, unya kusog lang diay gihapon kaayo moinom og ilimnong makahubog. Unsa man diay iyang gipalit sa kuwarta nga akong gihinabang? Tambal, o serbesa? Diin man diay siya palit og tambal? Sa botika, o sa imnanan?” Hinay’ng yawyaw sa akong kaugalingon nga ingon sa nakasabot nganong mihunong nag padalag kuwarta kaniya ang nars niyang igsuon nga taudtaod na intawong nanrabaho sa Amerika. Mao diay. Buanga, sa?

Unya, duna na pod si Meo gihangyo nako. Apan wala na ko makadungog. Hinayhinay kong gipaubos ang telepono ug gibutang. (Kataposan)