Gula 112
“Wa diay kapuslanan ang akong paningkamot nga mag-usab sa akong kinabuhi kay makigbuwag ka na man hinuon human sa tanan.”
Natandog si Angeline sa gisulti ni Robert. Wala na niya ihinayon ang pagpakigbuwag sa ulitawo. Gidugangan hinuon niya ang iyang paningkamot nga makakat-on sa paghigugma niini.
Usa niana ka adlaw’ng Domingo, misimba si Angeline. Nagkuyog sila si Robert sa pagpanimba. Pagkahuman, nanuroy sila.
Hapon na dihang gihatod ni Robert si Angeline ngadto sa iyang boarding house. Wala magdugay si Robert sa iyang gipuy-an. Nananghid dayon kini kaniya nga mopauli na.
“Dinhi ra ba si Erik kaganina,” misugilon si Vera ngadto kang Angeline dihang nakalakaw na si Robert. “Nangita nimo.”
“Unsa man kunoy iyang tuyo?” Usisa ni Angeline.
“Wa man sab motug-an. Pero nagpasidaan to siya nga mobalik karong gabii.”
Tuod man, nianang pagkagabii, nahitungha gayod si Erik sa boarding house ni Angeline. Sa sala, nagsultihanay sila. -- Sumpayan pa