Ungo mikanta samtang naglupad

Unsa didto na sad mo sa ka Aurelio?” nakusog ni Kadio ang iyang tingog dihang mitug-an kaniya ang kinamanghoran nilang anak ni Bestra nga si Tulin. Matud pa sa bata gihatagan kuno sila’g mga pinaskohan ni Aurelio. Silang lima nga nanaygon didto sa balay ni Aurelio.

“Ngano suko man ka ni manoy Aurelio, Tay Kadio?” nahibulong ang bata nga nagpangidaron na’g sayis anyos.

“Ungo na si Aurelio, Undo Tulin,” ni Kadio nga ingon sa naglagot na. “Mangaon ra ba na’g bata, hala ka...”

“Buotan man si manoy Aurelio, Tay. Tagaan man gani ko niya kuwarta ug gihatagan pod ko niya og pusilpusil,” mapahiyumon ang bata. “Dili man na siya ungo...”

“A, basta ungo na siya, Tulin. Sa sunod kun moadto ka sa ilaha iya na kang suyopan sa imong dugo....” Gituyo og pasigasiga ni Kadio ang iyang mata kay may pagka sigahon pud lagi aron bation og kahadlok si Tulin apan mikatawa hinuon ang bata.

“O, nganong katawa ka man sa akong gisulti nimo, ha, Tulin?”

“Ikaw maoy ungo, Tay, kay nisiga man ang imong mga mata.”

“Buang ning bataa, ay,” ni Kadio pa nga ingon sa nahimuot na lang hinuon sa gisulti sa bata. Dinhi sa sityo Magsilik kalit lang mitumaw ang usa ka wakwak nga magsige’g tingog magabii nga ingon sa magbahis ug unya inig abot sa alas dose sa gabii mohilom kini dayon.

Mao nga ilang gidudahan mao si Aurelio nga maoy gibinlan sa iyang inahan nga biyuda nga namatay niadtong miaging tulo ka bulan pa lamang. Buotan baya kini si Aurelio ug mapinanggaon og mga bata. Apan alang kang Kadio dili mapinanggaon si Aurelio, iya lang kining paagi aron maduol niya ang mga bata ug kun manganad na kini, ayha pa niya sila biktimaha. Busa, iya gyong panid-an kini si Aurelio.

“Pasko na ugma, Kadio, unsa may atong Noche Buena o preparasyon anang gabhiona?” ni Bestra pa nga nangutana.

“Magpalit ko’g lechon, Bestra. Mag-fruit salad ta, makaroni, ug magpalit ta’g mga prutas. Ato pang palitan og mga bag-o silang Andro ug Tulin....” miigham si Kadio. Dako og bunus karon si Kadio sa kompaniya nga iyang gitrabahoan kay dagha’g overtime siya nga nahimo niya. Apan mao lagi ini’g pauli niya gikan sa trabahoan magabii mabati dayon niya ang tingog sa wakwak. Ug adto kini mohunong sa balay nilang Aurelio.

Gabii sa Pasko ug alegre na kaayo ang kasilinganan. Mabati na ang awit sa mga manaygonay ug ingon man ang mga buto sa mga rebentador. Unya kalit lang nga nakugang si Kadio sa singgit ni Tulinnga ingon sa nalipay nga naghangadhangad sa itaas.

“Tay, Tay, duna naygon didto taas langit!” singgit ni Tulin. Tungod sa kaikag midali’g kanaog si Kadio aron susihon ang gisulti ni Tulin. Tuod, maoy iyang nabati didto sa tungod sa ilang balay ang tingog sa tawo nga lanog kaayo nga mora’g nanaygon kay giduyogan ma’g gitara. Ang awit nga gikanta nagkanayon: “Kasadya ning taknaa/Dapit sa kahimayaan/Mao day atong nakita ang tagbalay nga masanagon/Bulahan ug bulahan ang tagbalay nga giawitan/Awit nga halandumon sa tanang takna magmalipayon!... Ug unya misinggit kini: “Bay, bay Kadio, Merry Christmas nimo diha! Ugma duna ko’y ihatag nimong Pinaskohan ug sa imong asawa ug anak!”

“Tay, tingog man ron ni manoy Aurelio!” ni Tulin.

“O, unsa na, tuo na ka, Undo, nga ungo si Aurelio kay naa man siya sa itaas naglupad! Tan-awa rong taudtaod, o, di ba magwakwak na siya.” Unya iyang gidala ang iyang anak sa taas. Wala dangtig usa ka oras milanog ang tingog sa wakwak, “Wakkkkk! Wakkkk! Wakkkkk!” Unya gibati’g kahadlok ang bata nga si Tulin nga ingon sa mikurog. (Katapusan)