Valentina nga mangtas

Ulitawong guwang si Emiliano ug daghang nahibulong nganong wa gyud siya makahunahuna og sulod sa kaminyoon. Daghan man unta dinhi sa ilang dapit nga mga buotan nga mga dalaga ug mga kugihan pa gyud sama nilang Tomasa, Calixta, Antonia, Diomedisa ug Aurelia nga angay gyud unta kaniya kay mga maanyag pud ug unya nagtungha sa kolihiyo ug ang uban anaa pa sa hayiskol.

Kuwartahan si Emiliano kay nagpatanto siya’g kuwarta ug ang iyang kuwarta karon mitubo na. Napalit na gani niya ang yuta nga sikbit sa yuta nilang Pablo-Concha nga maoy giilang adunahan didto sa siyudad kay dunay mga dagkong negosyo. Nadunggan gani niya nga ang bungtod nga atbang sa iyang yuta tukoran kuno sa anak nilang dalaga og mansion.

Tua pa kuno kini sa Inglatera apan mopauli na kay anhi na manimuyo sa Pilipinas. Tuod, nianang pagka-sunod bulan, may nakita na ang taga dinhi sa balangay sa Ugat-Bathay ang gisugdan nang construction sa mansion sa anak nilang Pablo-Concha.

“Nindota gyud nga makabalay ka’g dako nga magpatong sa usa ka bungtod nga sama nianang bag-ong gitukod karon, no, Pitong?” ni Juliana pa ngadto sa iyang bana.

Duna kini sila’y tindahan sa bugas ug sila ang utanganan og mga bugas dinhi sa ilang baryo. Kini si Juliana maguwang ni Emiliano.

“Unta, makabalay pud ang akong manghod og ingon niana ka dako nga balay, Pitong...”

“Aw, nganong dili gud, nga dato na man nang imong manghod. Ulitawo siya ug way gigastohan. Ug miasenso na karon ang iyang negosyo didto sa siyudad. Ang problema lang ana, Juliana, kay wala pay asawa ang imong manghod...” Mipahiyom si Pitong.

“Basin og nangita na kana siya’g kinsay iyang pangasaw-on.”

“Aw, maayo kun mahitabo na, aron duna sad siya’y ikauban sa nagmingaw niyang kinabuhi,” miigham si Pitong ug dayong sulod sa ilang kuwarto aron mag-ilis.

Tuod, paglabay sa pipila ka bulan naporma na ang mansion. Si Emilano, dala ang iyang repli adto na kanunay sa may kakahoyan sa atbang sa bungtod nga iyang napalit. Dinhi wala damha niyang iyang gikahimamat si Maria Lorena dihang misuroysuroy kini sa atbang nga kakahoyan. Mao kini siya ang tag-iya sa mansion nga bag-ong nahuman ug adunahan kaayo kini siya.

“Ako si Emiliano, ikaw kinsay imong ngalan?” ni Emiliano pa.

“Maria Lorena...Iyang ang akong angga..” mubong tubag ni Maria Lorena.

“Wa gyud ko magdahom nga ikahinagbo ko ang usa ka matahom nga binuhat dinhi sa bungtod...” mipahiyom si Emiliano.

“Salamat,” niini pa nga mipahiyom usab. Unya mata’g hapon magtagbo sila dinhi sa bungtod, ug hangtod nga miabot ang Valentine’s Day. Ug wala sab damha nga nagkasinabot ang ilang kasingkasing. Miturok sa tagsatagsa nila ka kasingkasing ang usa ka gugma nga alang kanilang duha, matawag nga eternal love.

“Ikaw ang akong Valentina karong gabhiona, Maria,” ni Emiliano nga mikunot sa tuong kamot sa dalaga.

“Ikaw usab ang akong Valentino, Emiliano,” ni Maria Lorena pa usab kinsa nalingaw og tan-aw sa katahom sa bulan nga hinayhinay’ng migiswid sa sidlakan.

“Emil, adto sa akong mansion. Adto nato didto sauloga ang atong gabii sa Valentine’s Day,” paraygon ang tingog ni Maria Lorena.

Miyango ang ulitawong guwang.

Didto sa halapad nga sala sa mansion, gipatugtog ni Maria Lorena ang mananoy kaayong awit sa usa ka American singer nga babaye, ug unya miduol si Maria kang Emilano ug dunay gisulti.

“Emil, tutoki ko, tan-awa..di ba usa na ako ka mangtas nga ungo? He, he, he, he, apan ayaw kahadlok kay dili ko ikaw unsaon, kay mahal ko ikaw.”

Ug gipaak dayon ni Maria Lorena ang liog sa ulitawo ug giinom niini ang dugo. Human sa usa ka oras, mao nay makita sa hawanan sa mansion ang duha ka mangtas nga nagsayaw, si Emiliano nahimo nang ungo. (Kataposan)