Man Hater

Gula 32

Nanaog ang tulo ka polis human ikapadaplin ang mobile car.

Gitudloan nila ang mga polis sa itom nga sako. Dihadiha gipadul-an kini sa tulo. Misunod sila si Salie ug Allan. Nanap-ong sila sa ilang ilong tungod sa nahanggap nga kabaho.

Mipunit og gamay’ng sanga sa biyatilis ang usa ka polis ug giduslak-duslak ang sako. Hapit na lang sila dili moginhawa tungod sa sobrang suspense.

“Pastilan!” nakatuaw ang polis. Tawo kining ania sa sulod!”

“Tangtanga kanang gibaat aron atong makita,” mando sa usa ka kauban nga maoy ilang labaw.

Milihok gilayon ang polis nga gisugo. Pinaagi sa sanga sa biyatilis natangtang niini ang gibugkos sa baba sa sakong itom.

“Tawo! Tawo gyud, Sir!”

Mipaduol pa gyud sila. Ug mitamparos kanila ang isog kaayong baho. Kasukaon si Salie.

“Babaye kini, Sir!” matud usab sa laing polis.

Ug dihang nabantang nag maayo nila ang patay’ng lawas sa babaye, si Salie wala na gayod makaagwanta. Misuag ang iyang ginhawaan. Dihadiha midagan siya ngadto sa nahimutangan sa iyang awto ug didto nagsuka siya.

Misunod kaniya si Allan. Gihapuhap sa ulitawo ang iyang bukobuko. Nagpagawas kini og panyo ug gihatag ngadto kaniya.

Gipahiran ni Salie sa panyo ang nanibug-ok nga mga singot sa iyang nawong ug liog. Nagpasalamat siya sa ulitawo dihang miarang-arang na ang iyang gibati.

“Sulod na lang sa awto,” misugyot ang ulitawo. “Ako na ang momaneho unya inigpauli nato.”

Wala’y tingogtingog si Salie nga misulod sa awto. Gipaandar niya ang aircon sa sakyanan aron makaginhawa siya’g diyotay’ng kaluag. Miirog siya sa lingkoranan atubangan sa manibela, gipahilunag maayo ang iyang likod sa sandiganan. Gipiyong niya ang iyang mga mata. Mora’g naluya siya. -- Sumpayan pa