Gula 17
Gikuha niya ang hulagway ni Roger gikan sa iyang shoulder bag. Gitutokan niya kini’g maayo. Mikagot ang iyang mga ngipon sa kalagot. Nagpaminti siya samtang nagsud-ong sa nawong sa ambongang lalaki diha sa hulagway nga sa pinahiyoman pa lang, matataw na nga dili kasaligan. Nabuta ba si Suzette nga wala man kini makakita sa maluibong pahiyom ug kinidlap sa mga mata sa maong lalaki? Nakasukot siya sa iyang kaugalingon nga mapungtanon.
Samtang nagpadayon pagsud-ong sa hulagway ni Roger nga iyang gigunitan, kalit may misantop sa iyang hunahuna. Dihadiha gikawhat niya ang address book ni Suzette ug gipakli, hangtod nga iyang nakaplagan ang panid diin nahisulat ang ngalan, pinuy-anan ug telepono ni Roger Justiniano.
Gidayal niya ang pito ka numero ug naghulat nga puniton ang awditibo sa pikas linya. Maayo unta’g si Roger gayod ang makatubag, niya pa sa hilom.
Taudtaod gayod ang iyang pagpaabot ug unya gipunit ang telepono.
“Hello?”
Tingog sa usa ka lalaki ang nadungog ni Salie sa pikas linya. Namatikdan niya nga misaka ang tanan niyang dugo sa iyang ulo. “Si Roger Justiniano ba kini?” Nangutana siya.
“Oo,” tubag sa lalaki sa pikas linya.
Gipaak ni Salie ang iyang wait. Nagpaminti na siya sa kalagot nga nakabati sa tingog sa salbahis nga lalaki. Kun nagkaatubangay pa sila niining higayona, hayan iya na kining gipahamtangan sa iyang kasuko.
“Hello?” matud ni Roger nga nahibulong sa iyang pagpakahilom. “Unsay imong tuyo nako? Aw, tabi...kinsa ba kini?” -- Sumpayan pa