Disyembre na usab, unsa kaha ang dakong regalo nga akong madawat? Usa ako ka magtutudlo, Gelanie ang akong pangalan ug hilom akong nahigugma sa akong estudyante. Siya si YJ, Koreano, 27 anyos, taas ug may maanindot nga pamorma. Ambot og nganong kiligon man gayod ako kung makakita kaniya. Nalipay sab ako pag-ayo sa dihang giingnan niya ang mga kauban kung magtutudlo nga ako ang babayeng gusto niyang pangasaw-on.
Daghan ang nakahibalo kabahin sa gibati ni YJ alang kanako. Apan nagpabilin lang akong hilom kabahin sa akong gugma ngadto kaniya tungod kay gibawal kini sa among tunghaan. Karong buwana mapupos ang kontrata ni YJ dinhi sa Sugbo ug mopauli usab siya ngadto sa ilang nasud. Mabuhat ko kaha ang pagpakahilom o isulti ko nalang usab kaniya ang akong pagbati.
Mao kini ang butang nga nakapalibog sa akong hunahuna, mahimo ko kahang dili maguol ug masakitan sa iyang pagbiya. Kining tanan lisud tubagon kay gihigugma ko siya sa matuod. Makita ko sa iyang mga mata nga magselos gayud siya kung aduna ako’y laing ka-estoryang estudyante nga sama pud kaniyang Koreano. Ug nabati ko sab ang gugmang gipadayag kaniya alang kanako.
Miabot na gayud ang adlaw sa iyang pagbiya dinhi sa Pilipinas.
Gelanie, gihigugma ko ikaw, magpakasal ka ba kanako?” matud ni YJ.
Apan wala ako makatubag sa iyang pangutana, naglibog ug nalipay ako pag-ayo ug gihatagan ko lang siya sa mga matam-is kong pahiyom. Sa iyang pagbiya kanako mitulo ang akong mga luha apan nagpabilin akong naglaom sa iyang gisaad nga pagbalik dinhi sa Sugbo karong umaabot nga Pasko.
Kung kini mahitabo ugma damlag, mamahimo kining labing dakong regalo nga akong madawat karong Pasko, ug mao kini ang tukmang panahon sa pagtubag kaniya ug “Yes, I Do and I’ll marry you.”