“Unsaon man kana nimo pagluto?” pakisayod ni Danica.
“Akong aslon.”
Inanay na sab nga mituang ang ulan. Migawas si Jeffrey sa payag ug naghaling og kalayo sa ilawom sa silong.
Si Danica nagpabilin sa sulod sa payag kay wala pa siya maulii gikan sa gibati niyang katugnaw.
Human sa ilang panihapon, mihigda dayon si Danica. Lain ang pamatyag niya sa iyang lawas. Mora siya’g naluya.
“Anhi ka na lang matulog sa sulod sa payag,” giingnan ni Danica si Jeffrey samtang nagtikungkong siya sa usa ka suok. “Lugar pa man bitaw kaayo dinhi. Tingalig mabasa ka kun adto ka gihapon sa silong matulog kun mouwan pag-usab.”
“Sige gud,” ni Jeffrey pa nga nagyaka sa salog nga kawayan samtang ang bukobuko niini gisandig sa palit sa gitak-opang pultahan.
“Dili lagi ko mang-rape nimo,” nangomedya si Danica.
“Nasayod ko,” mikatawa si Jeffrey. “Dili ka man rapist og nawong.”
Ug nagkinataw-anay sila. Nagpalabwanay sila sa ilang mga tingog.
Apan kadiyot ra kadto. Mibanos dayon ang kahilom. Si Danica giganoy na sa katulogon. -- Sumpayan pa