Uwat sa aping ni Melisa ungo

Nadungog sa tibuok baryo nga nasakit si Melisa. May nakakita sa dalaga dihang nanambo kini sa ilang bentana nga puwerte na kunong daota. Hinuon, wala man matibhang ang katahom niini, apan maila gyud nga may balatian kining gihambin.

Daghang nahibulong sa kalit nga pagkasakit sa dalaga. Kay abtikon man kini ug mahiligon sa mga kalihokan sa ilang kapilya labi na’g magsingabot na ang pangilin. Kasagaran tudloon gyud pagka pangulo si Melisa sa kapunongan sa mga naglangkob sa kalihokan sa kapilya.

Ug karon, si Maria na ang mihulip kang Melisa isip Pangulo kay siya man ang Puli-Pangulo. Pero, alang sa mga batan-on lahi gyud og dinad-an si Melisa kay kang Maria kay hilabihan ka aktibo ang nahauna.

Daghang kalingawan nga mahimo sa kapunongan dihang si Melisa ang naglihok isip pangulo sa ilang organisasyon.

Ug usa sa nahingawa sa kahimtang karon sa lawas ni Melisa mao si Bartolo, ang anak ulitawo nila ni Kadyo-Monica nga mananahi og pantalon didto sa may eskina duol sa utlanan sa yuta nga gipanag-iya sa mga ginikanan sa dalaga nga sila si Emoy-Kadya.

“Mao na, Bay Bartolo, naluoy kong nagtan-aw kang Melisa nga puwerte nang piyahoka sa nawong. Nanglawom ang iyang mga mata ug sa akong nakita niya mora’g dunay samad sa tuo niining aping,” asoy ni Sinto nga anak sa biyudong mananagat nga si Isyot.

Suod sab ni sila nga managhigala si Bartolo ug Isyot. Kun asang dapit nga dunay kalingawan sama sa disko ug dili ba paugnat sa kusog dili gyud magbuwag ang duruha.

Ug nasayod pud si Isyot sa hilom nga pagbati ni Bartolo ngadtong Melisa. Mao bitaw nga aktibo pud kaayo si Bartolo sa kalihokang katilingbanon dinhi sa ilang baryo tungod kay inspirado siya tungod sa dalaga. Malipay na siyang makita si Melisa nga maoy mo-preside sa ilang meeting. Apan karon ingon sa luya kaayo si Bartolo dihang wala na mopatim-aw si Melisa sa ilang grupo kay nasakit na kini.

“Ha, dunay samad sa tuo niining aping, Bay Isyot?” ni Bartolo pa miantihay og tan-aw ngadto sa higala.

“Oo, Bay.”

“Nganong duna man siya’y samad sa aping?”

“Mas maayo, Bay Bartolo nga imo na lang kining duawon sa ila,” tambag ni Isyot.

“Husto tuod no. Sige lang, karong gabii ako siyang bisitaan didto sa ila.” Gilabog ni Bartolo ang iyang panan-aw didto sa layong unahan nga mikawhat sa talan-awon sa suba. Duol man gud sa tampi sa suba ang balay nilang Melisa.

Tuod, nianang pagka-gabii didto na si Bartolo sa balay nilang Melisa. Giabiabi si Bartolo sa inahan ni Melisa. Taudtaod migawas si Melisa ug nakurat si Bartolo sa bayhon niini. Husto gyud diay ang gisulti ni Isyot kaniya. Daot na kaayo ang dalaga.

“Nahingawa man gud ko sa imong kahimtang ron, Mel,” ni Bartolo pa ngadto sa dalaga. “Maong nia ko, giduaw tika kay nadungog man gud nga nasakit ka. Tingali, mokabat na sa duha ka buwan kining imong sakit. Unsa man diay ang imong sakit, Mel?”

“Wa, wala man koy sakit, Bart,” ni Melisa pa. “Dili lang ko ganahang mokaon mao nang midaot ko pag-ayo...”

Unya nakugang si Bartolo sa iyang nasaksihan kay wala man siya’y nakitang samad sa tuong aping sa dalaga. Hinuon, usa ka dakong uwat ang mibathay niini. “Naunsa man nang imong aping?” nangutana si Bartolo.

“A, kini,” gihikap ni Melisa ang uwat sa iyang aping. “Nasangit ko sa alambre. Pero, okey raman. Mawala ra ni...”

Matag gabii na mamisita si Bartolo kang Melisa ug dad-an niya kini og mga lamiang pagkaon ug mga mahalong prutas. Unya, usa ka gabii dihang namisita na pud si Bartolo sa babayeng iyang gihigugma, nahaatras siya kay dili na man kini daot og bayhon. Medyo minindot na ang lawas kay gipanudlan na, ug mapahiyomon na kini kaayo. Igo na lang mitutok si Bartolo sa binuhat nga iyang gimahal sa hilom nga kalit lang nausab ang porma nga gikan sa pagka-niwang ngadto na sa pagka-recover sa kanhing katahom niini. Ug wala na usab ang uwat sa aping sa dalaga.

“Ako rang usa dinhi sa balay, Bart,” niini pa. “Dali, sunod nako didto sa akong kuwarto.”

Wala makalihok si Bartolo sa iyang nabati apan ingon sa dunay talagsaong gahom nga mibitad kaniya aron pagsunod sa dalaga. Sa didto na sila sa sulod sa kuwarto gihubo ni Melisa ang iyang sapot.

“Ako rang usa dinhi sa amo ron, Bart, kay sila si tatay ug Nanay tua sa pikas baryo nangabat -- oo, mga ungo mi’g kaliwat, Bartolo ug gusto nako kay nakagusto ka man nako nga patakdan ko ikaw...”

Gigakos ni Melisa si Bartolo ug unya gipaak ang liog niini. Mitig-ik ang ulitawo apan giinom na ni Melisa ang iyang dugo. Sa iyang pagpauli naglupad na si Bartolo nga natakdan na pagka-ungo. “Waaaakkkkkkk! Wakkkkk!! wakkkkk! Yaaaaaa!” (Kataposan)