Nagbasa si Colleen og libro sulod sa library sa unibersidad nga iyang gitunghaan sa dihang mitingog ang message alert tone sa iyang cellphone. Iya kining gikuha gikan sa iyang shoulder bag aron pagsusi kun kinsa ang nag-text.
Wala marehistro sa phonebook sa iyang cellphone ang numero nga nagpadala og text. Bisan pa man, iyang gibasa ang text aron masayran ang mensahe sa nagpadala. Nakugang siya dihang iyang nasayran nga si Cody diay ang nagpadala kaniya’g text message. Nangumosta kini kaniya.
Gibati ni Colleen ang diyotay’ng kahinangop sa pagkabasa sa text ni Cody. Dugay na man gud kining wala mokontak kaniya. Iya dayong gi-reply ang text niini. Iyang gi-save ang bag-ong numero sa cellphone ni Cody sa phonebook sa iyang cellphone.
Wala madugay mitingog pag-usab ang iyang cellphone. Si Cody gihapon ang nag-text kaniya.
“Pwde kta ta unya? M4tante lng,” matud sa text sa ulitawo.
Daklit nga naghunahuna si Colleen. Nakasukot siya sa iyang kaugalingon kun unsa kahay tuyo ni Cody kaniya. Misantop sa iyang hunahuna nga aron iyang masayran ang tuyo niini, iya kining pakigkitaan.
“Ok. Sa akong vacant period sa 3PM,” gi-reply niya ang text ni Cody.
“See u at Chowking Colon n front of Metro Gaisano,” dugang text ni Cody.” -- Sumpayan pa