Ungo sa udtong tutok

Dinhi sa ilang dapit sa sityo Uhong ang magtiayong Salud-Otik ray dunay nindot kaayong hardin sa mga bulak. Duna may nagtanom og mga bulak dinhi sa sityo apan dili gyud parehas sa ilang Salud-Otik. Matud pa mahigugmaon kuno kaayo sa mga bulak ang ilang bugtong anak nga si Alyada.

Maong naghimo gyud og usa ka tanaman si Alyada nga gitamnan og klase-klaseng mga bulak. Dunay humot kaayo nga matang sa mga bulak ug duna say dili humot ug duna say mga karaang mga matang sa bulak. Kasagaran pulos gyud mga humot ang anaa sa tanaman ni Alyada.

Dihang nagtrabaho na si Alyada sa usa ka dakong kompaniya isip accountant niini, misamot hinuon kaanindot ang hardin sa dalaga. Gipadak-an na niya kini ug nanuhol na lang siya og usa ka hardinero.

Ang iyang gipaatiman mao si Ulhog, ang tiguwang biyudo ug walay trabaho kay way modawat tungod sa iyang pagka buktot. Kugihan man unta si Noy Ulhog apan mao lagi madaot gyud siya sa iyang personalidad labi na nga daot ug niwang na kaayo kini.

Matag Sabado o di ba Domingo kanang way trabaho si Alyada anhi gyud siya magpalabay sa mga takna sa iyang hardin. Dunay shade house nga iyang gipahimo nga gama sa kawayan ug ang atop niini nipa.

“Noy Ulhog, wala bay nianhi dinhi ug unya mangayo sa akong mga bulak?” nangutana si Alyada sa tiguwang.

“Wa man, pero, dunay usa ka tawo nga mohunong sa may tungod ug unya motan-aw sa imong hardin. Usahay, manaog siya sa iyang kotse ug magtan-aw-tan-aw sa mga bulak nga rosas,” nagkanayon si Noy Ulhog ngadto sa dalaga.

“Sagad unsang orasa, Noy Ulhog?” nangutana pag-usab si Alyada sa iyang hardinero.

“Mohunong og kadiyot ang iyang kotse sa may atbang nga dalan kada udtong tutok gyud,” tubag sa tigulang.

“Unsa, kada udtong tutok gyud?”

“Oo, ma’am, udtong tutok gyud. Guwapohon ra bang tawhana ug medyo taason og ilong ug may pagka-katsilaon ang hitsura...” Gipadayon ni Noy Ulhog ang pagpanghabok sa mga bulak nga tanom.

Tuod, nianang pagka-Domingo sa sunod semana, igo-igo gyung mibagting ang lingganay sa simbahan, miabot ang tawo. Nagpaila siya sa pangalan nga Bonifacio. Ug iyang gipasabot si Alyada nga naibog gyud siya sa mga bulak sa dalaga; ang kalabong, kalapyo, kalunhaw ug kadasok sa mga tanom nga maayo kaayong pagka-atiman.

“Mahigugmaon ako sa mga bulak, Alyada,” matud ni Boni o Bonifacio. “Tingali, anhi na ko dinhi mopalit nimo’g mga bulak...”

“Dili man kini nako ibaligya,” tubag sa dalaga.

Mipahiyom si Bonifacio. “Abi nimo, mosamot kaanindot ang mga bulak ug mokaylap ang iyang kahumot panahon sa kagabhion. Sige lang, kay anhion ko ikaw, sa sunod nga udtong tutok o di ba sa lawom nang gabii. Apan ganahan gyud ko sa ingon niaron nga oras--udtong tutok...oo, udtong tutok...”

Gikab-ot ni Boni ang kamot sa dalaga ug gihagkan dayong biya niini sa tanaman. Unya, miduol si Noy Ulhog kaniya kay nakaila si Noy Ulhog sa tawo.

“Anak kadto siya ni Conchita, ang dato nga gidungog-dungog nga mangtas sa pikas baryo. Suheto ko sa iyang amahan nga si Pancho. Usa kadto ka ungo si Pancho. Busa, magbantay ka anang anak nila nga si Bonifacio, ma’am Alyada...” pahayag ni Ulhog.

“Naa pa guy ungo rong panahona, noy Ulhog?” dihay pahiyom sa mga ngabil sa dalaga. “Mora’g sa sine man lang na nato makita...”

“Ayaw lang og kompiyansa, ma’am,” hinay ang tingog ni Ulhog.

Unya, usa ka mingaw nga udtong tutok, dihang nanaog si Alyada sa ilang balay ug mipaingon sa ilang hardin, nakurat siya sa iyang nakita, kay si Boni diha na ug nagtuwad kini sulod sa hardin ug tag-as na kaayo’g mga bangkil ug gipaak si Alyada sa liog. (Kataposan)