Anak sa ungo gisagop

Ingon sa hapit na kawad-i sa paglaom ang magtiayon nga makabaton sila’g anak. Nahadiin-diin na lang intawon sila si Soling ug Toribio pag-adto’g mga albularyo nga dunay kasinatian sa pagtambal sa asawa nga dili makaanak.

Apan ang nahitabo wala lang gihapoy maayong resulta kay wala man gyud magsabak si Soling. Gani, magsige na lang sila’g adto sa mga milagrosong mga Santos ug Santas apan milabay na lang ang pipila ka tuig wala lang gihapon ang gipangandoy ni Toribio nga unta makaanak na si Soling.

“Wala man koy depekto, Soling,” ni Toribio pa dihang nagdulog na sila sa kuwarto. “Apan nganong dili man gyud ka mamabdos, Soling, lagmit maabtan ta ani’g katiguwang...”

“Ako pud, wa man koy deperensiya. Di ba, nangadto man ta sa Doktor, ug miingon si Doktor Marina nga okey ko...” Mihayang paghigda si Soling nga wala nay sapot ang tibuok kalawasan.

Nindot kini’g lawas si Soling ug puti ang pamanit. Mitan-aw si Toribio sa iyang asawa ug nakapanglingolingo. Sayod man unta si Soling kun giunsa niya pagdala ang iyang asawa ibabaw sa kama.

Tanan iyang gihimo aron lang magsabak si Soling, apan, ingon sa gibati na lang siya’g kakapoy sa matag higayon nga magromansahay na sila sa kama. Karon lang, ingon sa luya kaayong mitan-aw si Toribio sa lawas sa iyang asawa nga hilabihang bus-oka nga maayo kaayong pagkakorte ang lawas.

“Unsa man, di na ka mokuan nako, Toribio?” ni Soling pa nga miplastar na pag-ayo ug iya pa ganing gihatagan og lugar nga modistansiya ang duha niya ka mga paa, aron modiritso na lang si Toribio og dimdim sa iyang katahom. “Sige na, uy, aron inig ka human mangatulog na ta...”

“Okey, sige, sugdan na nato aron mo-epekto gyud ang akong gipangtomar nga mga bitamina,” ni Toribio pa nga wala na poy sapot ang lawas kinsa mipatong na ibabaw sa mabigot nga lawas sa iyang asawa.

“Ahhhhhggggg...” misagunto si Soling dihang gisugdan na ni Toribio pagdimdim ang katahom sa iyang asawa.

“Hmmmm...ohhhhaaaa...” miagulo usab si Toribio tungod sa kalalim sa iyang gibuhat kang Soling ug hangtod nga mihingkod ang kagabhion ug nakatulog silang duha. Unya, napugwat sila dihang may nabati silang hilak sa usa ka puya. Midali sila’g bangon ug giadto ang dapit diin maghilak ang bata. Naa ra kini luyo sa pultahan. Ug pag-abli nila, nakatuaw si Soling, “Toribiooo, bata...mora’g bag-ong masuso...Ginoo ko... gidungog gyud nimo ang among mga pag-ampo ni Toribio...” ug iya dayon kining gikugos.

“Duna na tay matawag nga anak, Soling,” nalipay si Toribio.

Pagdako ni Gina, daghan ang nakadayeg sa iyang katahom. Karon nga dalaga na kini hapit ang tanang mga ulitawo sa ilang baryo mamisita kang Gina apan bisa’g usa wala gyu’y gisugot ang dalaga sa nangulitawo kaniya.

Unya, usa ka gabii, may lima ka tawo nga mikalit pagsaka sa balay nilang Soling ug Toribio. Si Gina ra ang nahabilin ug gihuboan nila ang dalaga ug ilang gipasayaw kay kun dili kini mosayaw ila kining patyon.

Tuod, misayaw si Gina ang way sapot atubangan sa mga lampingasan. Giganahan ang lima ka mga bagis ug miduol ang leader sa lima ka bagis kang Gina ug gigakos si Gina apan kalit nahimong usa ka dakong aliwas si Gina ug gikuniskunis niya ang lima ka mga bagis nga buot manamastamas kaniya.

Unya, pag-abot nila ni Soling ug Toribio nahibulong sila kay dunay mga pat-ak sa dugo sa salog sa sala apan wala na ang mga patay’ng lawas sa mga bagis.

Pagka-ugma, mikaylap ang balita sa kamatayon sa lima ka mga bagis nga gipanglabay ra diha sa may daplin sa karsada nga wala nay mga kinatawo. Unya si Gina sukad niadto, kanunay nang magabhian inig pauli. Ug sila si Toribio ug Soling makadungog gyud og tingog sa wakwak sa di pa moabot si Gina. Usa ka gabii, nakita nilang nagtuwad ang dalaga sa may pultahan sa iyang lawak. Ug sila nagduda nga si Gina anak sa ungo. (Kataposan)