Wala tuyoa nga nahapak ni Danica ang iyang aping sa iyang kamot. Naglagot siya sa iyang gihunahuna. Ngano bang hatagan man niya’g importansiya ang lalaki nga iyang gikatupad sa bus? Kabuang niya, no?”
Maong wala na lang panumbalinga ni Danica ang lalaki nga nagpakahilom ug naghinuktok samtang nagdagan ang bus nga ilang gisakyan. Hangtod nga giganoy si Danica sa katulogon samtang nagpadayon pagbiyahe.
Nahigmata si Danica sa dihang naalimatmatan niya nga mihunong ang bus nga ilang gisakyan. Gipaliraw niya ang iyang mga mata sa palibot aron pagtino kun hain na silang dapita. Iyang nasuta nga layo pa sila sa ilang destinasyon.
“May checkpoint,” pahibalo sa konduktor ngadto sa mga pasahero.
Mibarog ang lalaki nga gikatupad ni Danica. Nakabantay siya nga ingon sa nakugang kini sa gisulti sa konduktor. Milili kini ngadto sa gawas. Unya mibalik paglingkod, misandig sa sandiganan sa lingkoranan sa sakyanan, gipayungyong ang paldiyas sa kalo ug gipiyong ang mga mata. Nagpatulog-tulog.
Dihay tulo ka polis nga misaka sa sakyanan. Nangins-peksiyon sila. Gitagsa-tagsa pagsuhid ang mga pasahero ilabi ang mga lalaki.
Ang usa sa tulo ka polis mihunong sa tungod sa gilingkoran nila ni Danica. Gikuhit niini ang lalaki nga iyang gikatupad sa lingkoranan. Gipukaw kini sa polis sa pagtuo nga natulog kini. -- Sumpayan pa