Nagsumagaw o naglibog pag-ayo si Nina kun unsay iyang buhaton. Bulagan ba niya si Marlo o dili. Guwapo ug arang-arang ang pamilya niini. Apan grabe ang pagka seloso niya. Si Marlo ang ikaduhang uyab ni Nina.
Ang unang hinigugma ni Nina mao si Max. Kining tawhana kaliwat sa dato nga banay. Kini siya ngil-ad kaayo ang taras. Kay kun masuko, mobakyaw dayon sa iyang kusog ug manghagis. Wala magdugay ang relasyon nila ni Nina ug Max. Gipalabi ni Nina nga walay uyab....
“Nganong naghilak ka na man sab?” usa ka adlaw niana nangutana ang amahan ni Nina, si Nardo.
“Ah, kuan, Pa...” hinay’ng tubag ni Nina samtang namahid sa iyang mga luha.
“Ngano man lagi?”
Wala dayon makatubag ang dalaga.
“Unsa may rason sa imong paghilak?” maukitong dason ni Nardo.
“Aw ...nag-away na sad mi ni Marlo, Pa.”
“Ngano man?”
“Nasuko si Marlo nga mitagad ko sa akong mga higalang lalaki.”
“Aahh, kagrabe god niya. Uyab pa gani mo, sigeng lalis..
Pastilan! Maayong putlon ang inyong relasyon mentras sayo pa! Dili gyud moresulta sa maayo ang inyong kaminyoon!” gibundak ang panapos nga pulong ni Nardo.
“Hilom na anak,” gihapuhap ang bukobuko ni Nina. “Ayaw na’g kaguol. Ang dugang kong itambag nimo nga mopadayon ka’g eskuyla. Biyai kanang pagpanguyab. Kay kun maninguha ka, sanag ang imong kaugmaon.”
Sigon sa gitambag ni Nardo, gituman kini ni Nina. Sanglit lantip ang pangisip ni Nina, nakapasar siya sa “state board exam” ug sa ubang “requirements.”
Karon, usa na siya ka “registered nurse” sa Amerika.
“Daghang salamat, Ginoo, niining mga grasya nga Imong gihatag!” nagkanayon si Nina samtang miagas ang iyang mga luha sa kalipay. (Kataposan)