Marcela wakwak, Simon mangtas

Atua mahimutang sa bungtod ang balay nila ni Marcela-Simon nga ang panginabuhi mao ra gyud panguma. Hinuon, gawas sa panguma duna sila’y gibuhing mga kanding ug misanay na pag-ayo ug mikabat na’g mga singkuwenta ka buok.

Pasagdan lang sa magtiayon ang ilang mga kanding kun asa kini mamaingon, labi na’g gutomon, ug inig ka gabii mamalik ra usab sila sa payag nga gihimo alang kanilang mga kanding. Dunay daghan nga taga dinhi sa balangay sa Unos nga mohangyo kanila ni Marcela ug Simon nga mopalit sa ilang kanding aron ihawon sa kasal o birthday ba sa ilang mga anak apan hugot nga modumili ang magtiayon sa katarongan nga dili nila ibaligya ang ilang kanding.

“Unya, unsaon man na ninyong inyong kanding nga puwerte na man nang daghana,” mora’g naglagot si Otik, ang anak ni Teban-Banang nga tag-iya’g karenderya sa lungsod. “Ang kuyaw ana kun manulhog nang inyong kanding ug unya mangaon sa mga tanom didto, na maihaw gyud nang inyong kanding...”

“Aw, kun ihawon, wa mi mahimo, basta kay dili gyud namo ibaligya ang among mga kanding,” migahi usab ang tingog ni Simon ug milakaw dayon nga wala na motubay pagpakighinabi kang Otik. Unya may laraw nga namugna sa hunahuna ni Otik ug mipahiyom siya.

Usa ka gabii may mga armadong tawo nga mipaingon sa bungtod ug gipamitik ug gipangdala ang mga kanding didto sa ubos ug gisakay sa usa ka dakong trak de karga.

Ang uban nga midagan gipamusil sa mga armadong tawo ug walay bisan usa na lang ka buok kanding nga nahibilin didto sa nahimutangan sa ilang payagpayag.

Dinhi niminatay og hilak si Marcela apan gialam-alaman siya sa iyang bana nga si Simon. Ug may salabtonon nga gisulti si Simon. Matud pa niya: “Aw, mamuhi na pud ta’g mga kanding, Marcela, adto ko manguhag kanding sa among sityo sa Budyong nga maoy ipuli sa gipangawat ug gipamusil tang mga kanding...”

Pagkasunod adlaw may nakita sila si Otik ug ang iyang mga barkadang mga bugoy nga duha ka buok kanding nga nagtikawtikaw didto sa payag nga pinuy-anan sa mga kanding. Ug mipahiyom na pud si Otik kay duna na sad siya’y plano sa maong mga kanding.

Pagka-gabii, misibaw ang tingog sa wakwak ug duna say tingog sa kikik nga mora’g nakigdungan sa tingog sa wakwak. “Wakkkk! Wakkkkk!! Wakkkkk!! Kikikkkk! Kikkkkkkk! Wakkkk!”

Ug nakuyawan na ang mga lumolupyo dinhi sa balangay sa Unos kay puwerte nang sibawa sa tingog sa wakwak ug sa kikik ug mabati ra nila nga adto magpatungod sa balay nilang Otik.

Kada gabii ang tingog sa wakwak ug kikik ug unya madungog sa mga lumolupyo nga adto kini paingon sa payag sa magtiayong Marcela-Simon.

Pagka-gabii kuyog sa iyang mga barkada, sama sa naandan, misaka sila’g hilom si Otik sa bungtod aron kuhaon ang mga kanding ni Marcela-Simon. Apan kalit lang silang gibanhigan sa mga sigbin nga mga napulo ka buok ug unya maoy ilang nakita sila si Simon ug Marcela nga nagbarog sa tugkaran sa payag ug mimando sa ilang mga sigbin nga bugnoon ug patyon na sila si Otik.

Sige, kuniskunisa na sila, mga binuhi namong mga sigbin!” Singgit ni Marcela sa tagming ug langgis niining tingog. “Dako na kaayo na sila’g nahimong sala natooo! He, he, he, he, wakkkk! Wakk! Wakkk!! Kikikkkkk!”

Buot nang managan sila si Otik apan giambakan na sila sa mga sigbin ni Marcela wakwak ug Simong mangtas nga lanog kaayo ang ilang mga bahakhakk.

Nakuniskunis ang mga lawas sa mga barkada ni Otik ug si Otik nakadagan apan puwerteng daghana sa mga samadsamad nga iyang nadawat ug samtang nagdagan siya nabati pa niya ang tingog ni Marcela nga nagkanayon: “Sige, dagan, kay ugma, mahimo ka nang mangtas nga ungo kay napaakan ka na sa among mga sigbin, he, he, he, he!”

Pagka-ingon ugma mikaylap ang balita bahin sa nahitabo sa mga barkada ni Otik nga wala nay mga kinabuhi ug si Otik tua na magpirmehan sa payag nila ni Marcela-Simon nga mora’g gihimong ulipon. (Kataposan)