Si Diego nga buktot

Maglagot gyud ko! Kinsay di maglagot? Sa akong kaguwapa, gani daghan man ang nangulitawo nako sa kauban ko sa unibersidad nga akong gitunghaan, si Diego nga buktot kanunay man nagsamok-samok nako. Wa gyud motagam sa akong mga kasaba kaniya. Kanunay mamisita nako.

“Tua ang imong prince charming sa sala, Regine. Atubanga siya.”

Gisulingahan ko ang akong igsuon, si Gerald, nga misulod sa akong lawak usa ka gabii niana. Misamot ang akong kalagot kay nabalda ang akong pagtuon sa akong leksiyon.

“Sus, Brod, nganong wa man nimo ingna nga natulog na ko?”

Gisulug-sulog nuon ko ni Gerald. Gisigahan ko siya sa akong mga mata.

“Kanindot kaha, no, Regine, kun siya ang imong mabana. Di ka na magkinahanglan og unlan. Ang iyang buko-buko na maoy imong unlanan.”

Daling migawas sa akong lawak si Gerald nga nagbahakhak nga nakapasurok pag-ayo sa akong dugo sa kasuko. Nagdali sab kong misunod sa akong igsuon. Nanighawak kong giatubang si Diego nga buktot.

“Kabaga ba gyod nimo’g nawong, Diego? Kapila ko na ikaw ingna nga di ka angay nako! Tan-awa ra gud nang imong hitsura sa salamin!”

“Gihigugma ko ikaw pag-ayo, Regine. Di ako mohunong sa pagpangulitawo nimo samtang dalaga ka pa.”

Giluod ako sa gisulti ni Diego. Hapit ako makasuka.

“Naunsa ka na man intawon, Diego, uy! Pangita’g babaye nga angay nimo!” Dayon kong talikod sa buktot. Nagbagutbot ko nga misulod sa akong lawak.

Midulot na gyud tingali kang Diego ang akong masakit nga mga pulong kaniya. Wa na kini magpakita nako. Nalipay ko. Apan naunsa man ang kapalaran? Kanunay na man nuon kong naghunahuna niya. Gimingaw na nuon ko sa buktot. Naglagot ko sa akong kaugalingon. Nasuta ko nga gimahal ko diay siya.

Wa ako makasinati sa family background ni Diego. Basta mikalit lang kini pagtungha sa akong kinabuhi. Usa kadto ka hapon nga nag-ulan. Nagdali kong naglakaw sa aseras sa Colon aron makasakay dayon sa hulatanan og sakyanan aron makapauli ako sa among balay sa Labangon.

Dinhi kami magkaila si Diego. Nahitungha kini sa among balay nga naghatod sa akong I.D. sa unibersidad nga akong gieskuylahan. Nahulog diay ang akong I.D. tungod sa akong pagdinali sa paglakaw.

Sukad niadto, kanunay nang nagpamisitahan nako si Diego. Nangulitawo nako. Naglagot ako. Apan karon, nangandoy na nuon ako niya. Makalagot gyod!

Usa ka adlaw niana, kalit nga nahitungha si Diego sa among balay. Bisa’g wa ko mangutana niya, apan iyang gisulti nako ang hinungdan nganong dugay siyang wa magpakita nako. Duna kuno siya’y giasikaso.

Niadtong tungora, nakita ko nga guwapo diay ang nawong ni Diego. Ang nakalaksot niya mao ang iyang pagka-buktot.

“Unsa, imo nang gisugot ang buktot?” Nakalitan si Gerald. “Mao na, Brod. Gisultihan ko na sab sila si mama ug papa. Wa man sila’y pagsupak. Buotan man sa ilang tan-aw si Diego.”

“Aw, gimahal mo man kaha siya.”

Pagpanglabay sa mga adlaw, nasuta ko ang dakong pagmahal ni Diego nako. Pagkatapos nako sa college, misugot ko nga magpakasal kaniya. Apan nakugang na lang ako kay akong nasayran nga di diay siya tinuod nga buktot.

Anak diay siya og datong asyendero sa Negros. Nagpakabuktot siya aron makakita og babaye nga tinuod gyod nga nahigugma kaniya. (Kataposan)