“Daghang salamat sa imong pagtabang namo,” giingnan ni Annie si Melvin usa ka higayon niana nga siya’y nagbantay sa iyang amahan sa ospital ug miduaw niini ang ulitawo. “Isipon ko kining dakong utang kabubut-on kanimo.”
“Dili ka angay magpasalamat,” nagkanayon si Melvin. “Nakita ko lang nga luwasonon ang kinabuhi sa imong amahan mao nga wala ako magpanuko sa pagtanyag sa akong panabang.”
“Ayaw kabalaka. Paningkamotan namo nga makabayad sa kantidad nga imong nagasto alang sa among amahan.”
“Ayaw una kana’g hunahunaa. Ang importante sa pagkakaron mao ang kaluwasan sa imong amahan. Dili pa siya hingpit nga luwas gikan sa kamatayon. Iampo ta ang iyang kaluwasan.”
Sa hilom nakadayeg si Annie sa maayong gawi ni Melvin. Buotan gayod kini. Mabination ug matinabangon.
Naluwas gayod ang amahan ni Annie gikan sa tino nga kamatayon. Dihang nakagawas na kini gikan sa ospital, sa balay na kini hingpit nga nagpaalim sa samad niini. Nadakpan na usab ang nakadunggab ni Noy Juan ug napasakaan na og kaso. Inanay nang mibalik sa normal ang kinabuhi ni Annie.
Apan wala magmalinawon sa hingpit si Annie. Gisugdan na usab siya pagsamok ni Melvin pinaagi sa pagpunay niini og pangulitawo kaniya.
“Naglaom ka pa ba diay kang Edelmar, An?” Nagkanayon si Melvin usa ka higayon niana sa pagpamisita niini kaniya. “Wa na siya maghandom kanimo. Wa na kamoy komunikasyon. Ug ang kamatuoran niini mao ang wala na niya pagpadala og sulat kanimo. Kana nagpasabot lang nga gibugto na niya ang inyong relasyon.” -- Sumpayan pa