Gula 53
`“Ampingan baya nato ang atong gugma, ha.”
“Angay mo pa ba kanang ipahimangno nako? Sa nahitabo nato karon ako maoy alkanse. Ako ang angay magpahinumdom nimo bahin sa atong gugma.”
“Ayaw kabalaka. Way kausaban ang akong pagbati alang nimo.”
Unya kalit lang nahimong romantiko ang mga gutlo. Sa ikaduhang higayon gisaw-an nila ang katam-is sa dugos sa lawasnong kalipay. Pareho silang mibati og katagbawan sa ilang pagtagay.
“Nasayod ka ba kun nganong gibuhat ko kini?” Nangutana si Annie dihang mihunas na’g diyotay ang gibati nilang kakutas.
Mibangon siya ug nag-ilis.
“Ngano man?” Misumbalik pagsukna si Edelmar nga misunod usab pagbangon aron mag-ilis.
“Tungod kay gusto ko nga sa dili ka pa manamilit, ikapamatuod ko kanimo ang dako kong gugma pinaagi sa pagtugyan kanimo sa akong lawas ug kalag. Gikalipay ko pag-ayo kining nahitabo kanato karon.”
“Ingon man usab ako, An. Dili ko hikalimtan kining gabhiona uban kanimo. Handumon ko kini kanunay kun tua na unya ko sa London.”
Nanggawas sila sa hotel nga nagkuptanay sa kamot. Mipara si Edelmar og taxi aron ihatod na si Annie ngadto sa iyang gipuy-an sa Pit-os.
Nahinayon gayod ang paggikan ni Edelmar paingon sa Manila nianang pagka-Domingo. Gihatod kini ni Annie sa Pier 6 diin didto maglandig ang barko sa sakyanan niini paingon sa Manila.
“Mangayo ko’g picture nimo,” ni Edelmar pa samtang nagpaabot nga pasak-on na ang mga pasahero sa barko. -- Sumpayan pa