Gula 17
“Anhi ka na lang gud sa balay,” nagkanayon si Nanay Karing niya usa niana ka higayon. “Ngano bang manarbaho pa man gyud ka?”
“Laay man gud dinhi sa ba’y, Nay,” ni Annie pa. “Gawas pa, gusto kong makaabag ninyo ni Tatay. Wa man sab gyud koy mahimo kun nia ra ko kanunay sa ato. Magtamuka lang ko dinhi.”
“Atimana lang kanang mga manghod mo,” sa inahan pa. “Igo na kana nga tabang mo kanamo.”
Udto. Init kaayo ang panahon. Gibati ni Annie ang tumang kalaay nga mao rang usa sa balay. Nagmingaw sab ang ilang kasilinganan. Kaha tungod sa kainit sa panahon, ang kadaghanan kanila atua sa downtown, nagpabugnaw sulod sa mga mall.
Nakahunahuna si Annie nga molakaw. Miadto siya sa gipuy-an ni Lea sa Guadalupe. Si Lea ang labing duol niyang higala nga dali niyang maduolan sa higayon nga bation niya ang tumang kalaay sa iyang gipuy-an. Si Lea usab ang sagad niyang sumbongan kun aduna siya’y problema.
“Wa kay lingaw?” ni Lea pa samtang nanglingkod sila sa sopa sa sala.
“Wa lagi,” ni Annie pa usab. “Mao bitaw nga mianhi ko.”
“Maayo hinuon kay may ipaila-ila ko nimo.”
“H-ha? K-kinsa man?”
“Akong ig-agaw. Taga Masbate siya. Mibakasyon lang siya dinhi sa Sugbo samtang naghuwat sa resulta sa iyang pagkuha og board exam. Bag-o lang siyang migradwar pagka chemical engineer.”
“D-diay ba?”
“Ipaila-ila taka, ha.”
“A-ayaw lang tingali, uy. Mauwaw ko. Di man diay na nako ka-level. Propesyonal man kaha kanang ig-agaw mo?” -- Sumpayan pa