Bawion ko ang imong gugma

Gula 10

Taliwala sa kangitngit sa sulod sa sinehan gipangita ni Edelmar ang iyang tuong kamot. Gipisil kini’g hinay sa ulitawo. Pisil nga tugob sa pagmahal. Unya nagkatinutokay sila taliwala sa unaop nga kangiob.

“I love you, Annie,” ni Edelmar.

“I love you, too, Edelmar,” tubag ni Annie.

Gikabig ni Edelmar si Annie ngadto sa mga bukton sa ulitawo. Mipauraray siya sa iyang hinigugma. Unya nag-akob ang ilang mga ngabil. Ang ilang mga dila nagtinal-opay sa pinadulot nga hinagkanay.

Gabii na sa pagpanggawas nila sa sinehan. Midiretso sila’g pauli. Gihatod si Annie ni Edelmar sa iyang gipuy-an sa Pit-os.

“Magkita ta ugma,” ni Edelmar dayong saka niya sa hagdanan sa balay.

“Nga-ngano man?” Nakapangutana si Annie nga wala makaagpas sa buot ipasabot ni Edelmar.

“Di ka ba diay mohatod nako sa barko? Di ka ba diay mopagikan nako?”

“Gikinahanglan pa ba diay kana?”

“Gikinahanglan kaayo. Gusto kong makita ka sa kataposang higayon sa dayon na nakong gikan paingon sa Leyte.”

“D-di na lang tingali, Ed. Tingalig...”

“Tingalig unsa?”

“Tingalig mosamot lang unya ang akong kamingaw nimo kun makita ko ikaw sa imong paglarga.”

“Pero gusto kong makakita nimo. Ihikaw mo ba diay kini kanako?” -- Sumpayan pa