Hu! hu! hu!” midangoyngoy sa paghilak si Crispolo nga nagsud-ong sa haya ni Ronito. Ang suod niyang higala ug kauban sa trabaho isip kolektor sa usa ka dakong pabrika sa dakbayan sa Mandaue.
Gibati niya ang hilabihang kaguol nga nagtan-aw sa haya sa iyang suod nga higala kinsa maoy nagtabang kaniya nga makasulod sa trabaho sa maong pabrika isip supervisor.
Gipatay si Ronito sa mga tulisan dihang nagdumili sa paghatag sa gidala niining salapi alang sa pagdiposito unta niini sa bangko sa down town area.
Dugay na nga nagtrabaho sa maong kompaniya si Ronito ug gisaligan na sa manager sa pagdala og dakong kantidad ngadto sa bangko alang sa pagdiposito niini.
“Dili ka mahadlok Bay,” ni Crispolo ngadto kang Ronito usa ka higayon niana sa ilang pagpangaon og paniudto. “Kuwarta god na imong gidala nga idiposito sa bangko.”
“Misalig ko sa Ginoo, Bay,” ni Ronito pa ngadto kang Crispolo. “Gawas pa dili man sad na kanunay nga cash akong gidala kay ang uban niana mga tseke man.”
“Mao ba,” ni Crispolo pa nga mikab-ot sa tissue nga gitrapo sa iyang ngabil.
Lunes Santo na ug kutob lamang sa Miyerkules ilang trabaho nga maoy hinungdan nga gisugo siya sa manager sa pag-withdraw og kuwarta sa bangko nga isuweldo sa ilang mga trabahante.
Nag-inusara si Ronito nga nagsakay sa Masda pick up niyang service gikan sa bangko nga nagdala na og dakong kantidad nga salapi sanglit nagpaabot na sa ilang suweldo ang ilang mga trabahante.
Midayogdog sa pasulod sa gamay nga dalan paingon sa gitrabahoang pabrika si Crispolo hangtod nga nakita niini ang dakong bato nga giali sa karsada nga maoy hinungdan nga napugos kini sa pagpahunong sa iyang sakyanan.
“Pok! pok! pok!” wala hiilhing lalaki nga kalit lang mitumaw gikan sa kasagbutan maoy nagpokpok sa windshield sa sakyanan ni Ronito.”Ablihi ni!” ablihi ang pultahan!”
Gitan-aw ni Ronito ang palibot sa maong dapit ug nakita niya nga lain pang tulo ka tawo nga pulos nagdala og armas.
“Tulis ni!” ihatag kanamo ang gidala mong salapi aron dili kami mapugos sa pagpusil kanimo!” maisogon na nga namulong ang tulisan.
“Wala manumbaling si Ronito sa gipamulong sa mga tulisan. Gipahunat sa pagpaandar iyang sakyanan ug mipabulhot sa pagpadagan hangtod nga gibanggaan ang giali nga bato taliwala sa dalan.
Milanog ang daghan boto sa mga hinagiban sa mga tulisan apan wala kini makapahunong kang Ronito sa pagpadagan hangtod nga nahidangat sa ganghaan sa pabrika nga iyang gitrabahoan ug didto na makabsi sa iyang gininhawa.
“Arestado ka,” sa polis pa nga midakop kang Crispolo sa atubangan sa gihaya niyang higala.” Nadakpan na namo ang mga tulisan ug ikaw ilang gitumong nga utok sa pagtulis ug pagpatay kang Ronito Amoro.
“Hu! hu! hu!” Mingaab sa paghilak si Crispolo. Ngaab sa paghilak nga nagbasol sa iyang gibuhat. (Katapusan)