Ang taghoy ni Nicanor ungo

Nakahasol gyud sa hunahuna karon ni Kapitan Medardo ang pagtumaw sa mangtas nga ungo nga magsige na lang og pamalbal dinhi sa ilang baryo. Ubay-ubay na nga mga lumolupyo nga gibalbal sa maong ungo.

Ug isip amahan dinhi sa Baryo Hungot kinahanglan nga siya gyu’y mosulbad niining maong problema. Nangahadlok na gani ang uban nga taga dinhi sa ilang dapit ug ang uban nakahukom na lang og balhin sa siyudad.

Grabe gyud hinuon kining maong ungo kay sayo pa gani mamugno na ug wala ra bay pilion kining maong mangtas, ma-tiguwang man o mabatan-on suyopan gyud sa dugo niini. Mao nga naglabad na gyud ang ulo sa batan-ong Kapitan ug nanganti siya nga siya mismo ang mopatay sa maong sakop ni Satanas.

“Duha ray akong gidudahan dinhi, Tikyo,” ni kapitan Medardo pa ngadto sa iyang hepe sa mga tanod.

“Kinsa man nang mga tawhana, Kap?” dihay kadasig sa tingog ni Tikyo nga gustong mahibawo sa mga gipangdudahan sa kapitan.

“Ang una mao si Simo ug ang ikaduha mao si Kanor,” hinay ang kalmadong tingog sa kapitan.

“Duda sad bitaw ko anang Nicanor, Kapitan,” ni Tikyo pa. “Kada adlaw makita ko na siyang magluto sa iyang dakong kaldero. Mora’g kanunay lang dunay hikay...”

“Husto ka, Tikyo, kay wala may giihaw nga mga hayop si Kanor, di ba, naa untay makita nga nag-ihaw siya’g kanding o baboy ba. Wala man sad nay mga binuhing baboy o kanding ba si Kanor...” Miigham ang batan-ong Kapitan. “Tikyo, napulo na ka mga tawo ang kalit lang nangahanaw dinhi sa atong baryo...ug hasta gani ang mga polis sa lungsod misuway nag paniid dinhi kun unsay hinungdan sa pagpangahanaw sa mga lumolupyo...”

“May sulti ra ba, Kapitan, nga kun may madungog na gani silang mga silingan nato nga taghoy, duna gyuy mahitabong gibalbal sa ungo,” mipitokpitok ang puwahong mga mata sa Hepe sa mga tanod dinhi sa baryo Hungot.

“Unsa to, Tikyo, taghoy?”

“Oo, Kap, taghoy. Ang taghoy kuno sa mangtas nga ungo,” ni Tikyo pa nga mikagot ang bag-ang.

Tuod, gipanid-an nila ni Kapitan Medardo ug Tikyo si Nicanor ug si Simo. Ilang unang gipanid-an si Simo apan wala sila’y nadiktikan niini nga kini ungo. Ug dihang si Nicanor ang ilang gipanid-an, dinhi nakaingon na gyud si Kapitan Medardo nga si Nicanor mao na ang ungo.

“Ikaw diay, Kanor, ang mangtas nga ungo dinhi sa atong baryo!” milanog ang tingog sa Kapitan. “Karon, amo kang dakpon sa salang pagpatay ug pagbalbal og tawo!”

Gibusdak ni Nicanor ang lawas sa patay’ng babaye ug giatubang ang duruha. Apan nagdungan sila si Kapitan Medardo ug Tikyo pagdasmag paingon kang Nicanor. Milapos ang ilang mga tinalinsang bagakay sa lawas ni Nicanor. Midagan pa kini apan didto ra kini matumba sa unahan og gamay.

Pagka-ingon ugma, sayo kaayong nagtapok ang mga lumolupyo sa baryo Hungot ug diha na gani mga polis gikan sa lungsod aron motan-aw sa napatay nga ungo nga si Nicanor.

Didto sa balay ni Nicanor may nakuha ang mga polis ug mga tanod nga mga kalaberang ulo sa tawo ug mokapin sa napulo ka buok ang gidaghanon. Ug kay wala na man si Nicanor ingon sa miusa lang og kaalegre ang baryo Hungot kay wa na may mamalbal. Apan usa ka gabii, may nabati ang mga lumolupyo nga tingog sa wakwak, ug ingon sa isog ug langgis kaayo ang tingog niini. “Wakkkkkk! Wakkkkk! Wakkkk!” ug mibalik ang kahadlok sa mga taga baryo Hungot. (Kataposan)