“Sagdi lang, Dick,” ni Carlo pa. “Ipadayon ko ang akong gimbuhaton kun ikalubong na si Tiya.”
“Kanus-a ang inyong plano?” Nagpakisayod ang hepe.
“Sabotan pa kini namo,” niya pa. “Mag-agad ko sa desisyon nila ni Tiyo Berto.”
Kalit mihun-ag ang kaligdong sa nawong sa hepe. Niya pa, “sorry kaayo, Carlo. Wala kami nahimo sa pagluwas sa imong iyaan.”
“Wala ikaw’y angay hunahunaon bahin niana, Dick,” ni Carlo pa. “Managsama kitang napakyas sa pagluwas sa akong iyaan.”
Wala motingog si Maj. Campo. Igo lang kining mitutok kaniya. “Manawag lang unya ko nimo, Dick,” nagkanayon si Carlo paglibkas sa pipila ka daklit, “kun magkinahanglan ko sa imong kooperasyon.”
“Areglado, Carlo,” pasalig sa hepe.
Wala madugay, nananghid na ang hepe kang Carlo. Kinahanglan kining mobalik gilayon ngadto sa kuwerpo sa kapolisan gumikan sa daghan niining buluhaton nga may kalabotan sa ilang pagpahigayon sa pagpangita sa mga sakop sa kulto.
Paglabay sa napulo ka gutlo (human makalakaw si Maj. Campo), mibagting ang cellphone ni Carlo. Wala siya’y ideya kun kinsa ang nanawag. Gikuha dayon niya ang cellphone gikan sa bolsa sa iyang diyaket. Gitamdan niya ang caller ID niini aron pagsuta kun kinsa ang nanawag. Maoy milutaw sa screen ang numero sa cellphone ni Luis Navarro, ang misteryoso niyang kaaway nga gikasangka niya didto sa Luneta sa kaulohan nga sakop usab sa kulto.
Kalit mikuba ang dughan ni Carlo. Kusog nga pagkuba. Daw gilubok ang iyang kahiladman sa wala niya hisabting mga pagbati.
Si Carlo Guieb nagdagan nga midali pagpalayo gikan sa mga tawo nga nag-apong sa haya ni Tiya Marta didto sa sala. Nagpadayon pagbagting ang iyang cellphone. Milipot siya sa luyo sa balay. Gusto siyang mahilayo sa kayagaw sa mga tawo aron maklaro ang ilang panagsulti sa misteryoso niyang kaaway. Dugaydugay na kining wala manawag kaniya. Karon lang kini mosubli pagtawag nga gipatay ang iyang iyaan. -- Sumpayan pa