Little black book

Gula 57

Pagsulod namo sa Room 316, gi-lock dayon nako ang pultahan. Gikulbaan ko sa tumang kahinam nga naghunahuna nga ingon sa nagkaduol na ako sa katumanan sa akong tinguha alang kang Anita.

“Sultihi na ko sa imong problema,” nagkanayon si Anita nga milingkod sa ngilit sa kama. “Sige na, Jose.”

Imbes motubag, gigunitan hinuon nako ang usa ka kamot ni Anita. Gihimashimas nako ang iyang palad. Unya nagkatinutokay mi.

“I love you, Anita,” giingnan ko siya.

“I love you too, Jose,” tubag ni Anita.

Dihadiha giukoban ko ang iyang ngabil. Sa sinugdan ingon sa nakugang siya sa akong gibuhat. Apan wala madugay, mipaundayon na siya sa akong gibuhat. Nagtinal-opay ang among mga ngabil sa pinadulot nga hinagkanay.

“Sultihi na ko sa imong suliran aron akong matino kun unsay akong ikatabang,” nagkanayon si Anita dihang gilung-an ko sa makadiyot paghalok ang iyang ngabil.

“Unya na ta maghisgot sa akong suliran,” giingnan ko siya. “Mas importante ka kay sa akong suliran.”

Subli kong giukoban ang ngabil ni Anita. Wala siya motutol sa akong gibuhat. Kaha tungod kay nagtuo nga tinuod nga aduna koy suliran maong gipaundayonan ko ni Anita. Dili tingali siya buot nga madugangan ang akong kasubo. Maong mipaundayon siya sa akong gibuhat.

Sa pagkamatikod nako nga walay pagsupak si Anita sa akong gihimo, gimaneho dayon nako sa pagtangtang ang mga salimbong sa iyang lawas. Unya mikiat ang akong mga kamot sa pagpanghinol sa sensitibong mga parte sa iyang pagka-babaye. Ingon sa gipasagdan lang ko sa hingpit ni Anita sa akong gibuhat kaniya. -- Sumpayan pa