Gula 52
Pagkaugma, si Jovie na usab ang akong gipakigkitaan. Maayo gani kay mibulig ang kahigayonan ug nagkakita gyud mi. Gisultihan ko dayon siya nga mamalhin na mi’g puyo sa dakbayan sa Sugbo.
“Tinuod ba kining imong gisulti, Jose?” Nakasukna si Jovie kansang nawong gihun-agan sa tumang kasubo.
“Wa ko magtiaw, Jov,” nako pa. “Mao bitaw nga naningkamot gyud kong magkasulti ta aron makapananghid ko nimo.”
“Nganong kalit man kaayo ang desisyon sa imong mga ginikanan nga mamalhin na mo’g puyo sa siyudad?”
“Tungod sa kalisod. Wa na mi kapanginabuhian dinhi kay bawion na man sa tag-iya ang yuta nga gisaopan sa akong mga ginikanan.”
Wala motingog si Jovie. Misamot ang kasubo sa iyang nawong.
“Pag-ayoayo dinhi, ha,” giingnan ko siya.
“Ayaw kabalaka nako,” ni Jovie pa. “Akoy angay mabalaka kun atua ka na unya sa siyudad.”
“Nga-ngano man?” Nakapangutana ko.
“Tungod kay daghang guwapa didto. Tingali’g malimot ka na lang unya nako kun makakita ka na’g laing babaye didto sa siyudad.”
“Di kana mahitabo, Jov. Ikaw ray babaye nga akong mahalon (samang mga pulong nga akong gipasalig sab ngadto kang Gelia). Ikaw hinuon, basin manguyab ka’g lain kun wa na ko dinhi.”
“Di ko makahimo’g ingon niana, Jose. Labina nga may nahitabo na nato. Di na ko makigrelasyon og laing lalaki.”
Matentalon ang kamingaw. Ug kay kami ra mang duha si Jovie sa ilang balay kay ang iyang mga ginikanan nanabo sa lungsod kuyog ang iyang mga manghod, nakahigayon mi pagtagay sa lawasnong kalipay. Tugob sa kainit ang among panagsalo. -- Sumpayan pa